تا قبل از انقلاب ۱۳۵۷، از ۳۶ بانک فعال در کشور ۸ بانک دارای مالکیت دولتی، ۱۶ بانک دارای مالکیت خصوصی ایرانی و ۱۲ بانک دارای مالکیت مختلط ایرانی و خارجی بودند. پس از انقلاب ۱۳۵۷ در تاریخ ۱۷ خردادماه ۱۳۵۸ شورای انقلاب، بانک‌های کشور را ملی اعلام کردو برخی از بانکها در یکدیگر ادغام شدند.
بانک تجارت به موجب مصوبه مورخ ۱۳۵۸/۰۷/۲۵ مجمع عمومی بانکها مصوب مهرماه سال ۱۳۵۸ شمسی از ادغام ۱۲ بانک تجاری داخلی و مشترک داخلی – خارجی، تحت عناوین، بانک ایران و انگلیس، بانک بین‌المللی ایران و ژاپن، بانک تجارتی ایران و هلند، بانک ایران و خاورمیانه، بانک اعتبارات ایران، بانک بازرگانی ایران، بانک ایرانشهر، بانک صنایع ایران، بانک شهریار، بانک ایرانیان، بانک کار با سرمایه ای بالغ بر ۳۹ میلیارد ریال در تاریخ ۱۳۵۸/۰۹/۲۹ تأسیس و در قالب شرکت سهامی خاص با مالکیت دولت جمهوری اسلامی ایران نزد اداره کل ثبت شرکت‌ها و موسسات تجاری تهران به ثبت رسید و سپس در سال ۱۳۶۰ شمسی هم بانک ایران و روس نیز به آن ملحق گردید.
باابلاغ سیاست‌های اصل۴۴ قانون اساسی فصل جدیدی برای نهادهای دولتی شروع شد و واگذاری تعدادی از سهام بانک تجارت دردستورکار سازمان خصوصی‌سازی قرارگرفت؛ در راستای اجرای سیاست‌های دولت این بانک از سهامی خاص به سهامی عام تغییر ماهیت داد و در پی آن نماد بانک تجارت در تالار بورس اوراق بهادار تهران گشایش یافت که در سال ۱۳۸۸شمسی سهام بانک تجارت به دولت جمهوری اسلامی ایران، سازمان بیمه سلامت ایران، سهام عدالت، بانک کشاورزی، سازمان خصوصی‌سازی، شرکت تدبیرگران کارکنان بانک تجارت و … عرضه شد؛ هم‌اکنون بخشی از سهام این بانک، در بازار سرمایه و بورس اوراق بهادار معامله می‌شود.
اکثر کارشناسان و اقتصاددانان معتقدند که با واگذاری سهام بانک تجارت به برخی نهادهای دولتی در حقیقت خصوصی‌سازی معنایی نداردو سهام این بانک نزد ارگان‌های دولتی دست به دست شده‌است.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید