به گزارش بانک اول تجهیز کارت‌های پرداخت به فن آوری “شناسایی اثر انگشت” نسبتاً فرآیند گران و هزینه‌بر است چرا که به معنای ایجاد یک زیرساخت اضافی بر روی کارت است که نیازمند نگهداری و پشتیبانی بوده و به نوبه خود هزینه مضاعفی را به مجموع هزینه‌ها می‌افزاید. اما تولیدکنندگان اسکنر اثر انگشت مبتنی بر کارت به شدت به دنبال دستیابی به این هدف هستند.
احراز هویت بیومتریک حقیقتا ارزش و کارایی خود را در حیطه وسیعی از تسهیل پرداخت‌های بهداشتی بدون نیاز به تماس و پرداخت‌های غیرحضوری در ماه‌های اخیر به اثبات رسانده است..
در حیطه پرداخت‌ها، این روند حرکتی پیش از این با به رسمیت شناخته شدن و تایید نخستین کارت پرداخت بیومتریک در اوایل ژانویه از سوی یک شبکه پرداخت در حال تجمیع بود. افزایش میزان محبوبیت کارت‌های سنتی بدون تماس به عنوان یک گزینه بهداشتی‌تر و راحت‌تر برای پرداخت مزایای کاربرد بیومتریک در پرداخت‌های کارتی را نیز بیشتر برجسته نموده است.
با افزودن ویژگی احراز هویت قوی به کارت‌های بدون تماس، بالاخره بانکها می‌توانند محدودیت “سقف تراکنش” کارت‌های بدون تماس را حذف کرده و تجربه یک پرداخت بدون تماس واقعی “بدون لمس” را صرف نظر از مقدار مبلغ برای مشتریان خود فراهم کنند.
البته جای تعجب ندارد که اعلام راه‌اندازی سریع‌تر نخستین کارت‌های پرداخت بیومتریک تجاری در پاییز امسال از سوی بی‌ان‌پی پاریباس (BNP Paribas)، به کارگیری این روش در ماه‌های اخیر را تسریع کرده است. بر اساس پیش‌بینی‌ها، بانک‌های بیشتری به سرعت به این روند می‌پیوندند، همچنین برآوردها حاکی از آنند که تا سال 2026 سالانه حدود 3 میلیارد دستگاه پرداخت بیومتریک، شامل انواع پوشیدنی، قفل‌ها یا دانگل‌های USB، همراه افراد حمل خواهند شد./عصربانک
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید