به گزارش بانک اول مرتضی شهیدی کارشناس حقوقی بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که با وجود احراز هویت چگونه ممکن است، کد‌های بی هویت وجود داشته باشد؟ بیان کرد: در بازار سرمایه کد‌های بی هویت نداریم، ممکن است، افرادی از اشخاصی درخواست کنند، که کد سهامداری بگیرند و بعد این افراد با کد سهامداری این اشخاص دست به خرید و فروش بزنند، که مسئولیت این خرید و فروش‌ها برعهده صاحب کد است، مثل جریان کارت‌های بازرگانی که در بازار راه افتاده بود، یا بحث حساب‌های بانکی که از آن‌ها سوء استفاده می‌شد.
او در ادامه افزود: تعدادی از افراد بر اساس نیاز ضروری و مایحتاج خود راضی می‌شوند، با مبلغ کمی برایشان کد سهامداری گرفته شود، با این کار هویت این افراد مشخص است، ولی این افراد کد و گذر واژه خودشان را در اختیار بقیه قرار می‌دهند و فرد دیگر با این کد و گذر واژه اقدام به معامله می‌کند.
شهیدی اظهار کرد: در این معاملات اگر خطایی صورت بگیرد، دادگاه قضایی و پلیس امنیت وارد ماجرا می‌شوند و زمانی که بررسی می‌کنند، متوجه می‌شوند، صاحب کد چه کسی است، برای مثال می‌فهمند صاحب کد فردی معتاد است، که اصلا به نحوه سرمایه گذاری و این چیز‌ها آشنا نیست و کاملا به دور از این مسائل است و حال این افراد صرفا برای دریافت ۵۰۰ هزار تومان پول حاضر به دریافت کد شدند و این کد را در اختیار افراد دیگر قرار داده‌اند.
این کارشناس حقوقی بازار سرمایه تصریح کرد: با بررسی آدرس فرد معامله شونده، می‌توان به ماهیت افرادی که دستور خرید و فروش دادند دست پیدا کرد، که این کار اصلا سخت نیست.
او در پاسخ به این پرسش که ماجرای کد برای افراد غیر بالغ (زیر ۱۸ سال) به چه صورت است؟ تشریح کرد: فرد غیر بالغ که کد سهامداری دارد مسئولیت کیفری ندارند. در شرایطی که بچه ۵ ساله‌ای کد بورسی داشته باشد و خانواده یا ولی(سرپرست) این کودک کد بورسی این بچه را در اختیار افراد دیگر قرار دهد مسئول شناخته می‌شود.
شهیدی در پایان در پاسخ به این پرسش که فردی که کد خود را در اختیار دیگران قرار می‌دهد، اگر مشکلی رخ دهد صاحب کد مجرم شناخته می‌شود یا فردی که با کد خرید و فروش کرده است؟ گفت: اگر جرمی محقق شود هم صاحب کد و هم فردی که با کد اقدام به خرید و فروش کرده مجرم شناخته می‌شود.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید