استانداردهای بال ۴ بر دارایی‌های موزون به ریسک تاکید کرده و روش متفاوتی برای محاسبه آنها در مقایسه با رهنمودهای گذشته در نظر می‌گیرد. در جدیدترین نسخه از رهنمودهای کمیته بال با عنوان بال ۴، تغییراتی در نظر گرفته شده است که بیشتر بر رفع معایب بال ۲ و ۳ متمرکز است. با این وجود، این رهنمود مکملی برای بال ۳ بوده و پیاده‌سازی آن با افزایش نظم و انضباط بازار، حاکمیت شرکتی و همچنین ارتقای قواعد و مقررات ناظر بر سطح شفافیت، می‌تواند راهگشای بهبود نظارت بانکی باشد.
موارد ذکر شده در بال ۴ همانند بال ۳، معطوف به مقررات‌گذاری مناسب و نظارت موثر است. استفاده از نسبت‌های اهرمی بالاتر برای بانکها، استفاده از روش‌های نوین در آزمون‌های بحران و افزایش وزن‌های ریسک دارایی‌های بانکی در روش مدل‌های داخلی بانکها از جمله تغییرات اعمال‌شده در مقررات‌گذاری کمیته بال در نسخه جدید این رهنمود است. البته در شرایطی مقدمات تدوین بال ۴ فراهم شده که قرار بود تا پایان سال ۲۰۱۸ بال ۳ اجرایی و پیاده‌سازی شود و حتی برخی اجزای بال ۳ در بعضی از بانک‌های بین‌المللی در حال اجرا بوده است. در حقیقت کمیته بال با بررسی مطالعاتی در اکثر کشورهای اروپایی، راهکارهای جدیدی را ارایه کرده است تا بال ۴ شرایطی مناسب را برای تکمیل و کاهش آسیب‌های بررسی‌شده در بانکها فراهم کند.
از جمله تحولات اعمال شده در بال ۴ می‌توان به تغییرات حاصله در محاسبه نسبت کفایت سرمایه اشاره کرد. در این راستا توجه به این نکته ضروری است که افزایش نسبت کفایت سرمایه بر مبنای بال ۳ در بانکها، تهدیدات بسیاری را بر این واسطه‌گران مالی ایجاد کرد و حتی اکثر تحلیلگران بازارهای بورس جهانی و بازارهای مالی بر این نکته اذعان داشته‌اند که پس از اعمال این رهنمود، کسب‌وکار بانکی بسیار گران‌تر از پیش‌بینی‌های بال ۳ شده و توصیه‌های پیشنهادی در بال ۳ بسیار برای بانک ها هزینه‌بر است.
مطابق با تحقیقات انجام شده، میانگین بازدهی سرمایه در میان بانک‌های اروپایی با برقراری و پیاده‌سازی بال ۳ از میزان ۸ درصد به ٤/٧ درصد کاهش داشته و کاهش در بازدهی سرمایه با توجه به نحوه محاسبه دارایی‌های موزون به ریسک بر اساس بال ۳ ایجاد شده است. در نتیجه در بال ۴ تلاش بر آن است که با توجه به پیچیدگی‌های ساختاری در بانکها، از کاهش بازدهی سرمایه کاسته شود. به بیان دقیق‌تر، بانکها با مدل‌های کسب‌وکار متفاوت و اندازه‌های مختلف نمی‌توانند از یک روش واحد در محاسبه نسبت کفایت سرمایه برخوردار باشند بنابراین با یک رویکرد ساختاریافته شاید بتوان این نوع ضررهای احتمالی را به حداقل رساند. از این رو بال ۴ با تغییر در محاسبه نسبت کفایت سرمایه، افزایش دقت در محاسبه دارایی‌های موزون به ریسک، بهبود سرمایه قانونی و استفاده از اهرم‌های کسب‌وکار برای افزایش بازده سرمایه، گام‌های موثری را در پیش می‌گیرد. در بال ۳ محاسبه شاخص سرمایه بانک به‌شدت وابسته به محاسبات داخلی بانکها بوده و از این رو دارایی‌های موزون به ریسک به محاسبات بانک ها و احتمالا انعطاف‌پذیری‌های آنها در محاسبات عجین شده است.
بر اساس مطالعات انجام شده کمیته بال در سال ۲۰۱۳، تفاوت‌های بسیاری در نتایج ارزیابی‌های دارایی‌های موزون به ریسک در بانکها وجود دارد و گرچه این موضوع می‌تواند عمدتا ناشی از تفاوت در دارایی‌های بانکی باشد، ولی این امر تا حدودی نیز می‌تواند ناشی از عدم هماهنگی بین بانکها در نحوه برخورد با دارایی‌ها و شناسایی آنها باشد. از این رو برای برطرف کردن این مشکل، تغییراتی در نحوه محاسبه نسبت کفایت سرمایه در بال ۴ اعمال شده است.
در این روش یک عامل سقف (Floor Factor) در نظر گرفته می‌شود که برای هر بانک به صورت جداگانه محاسبه و اعلام می‌شود و این عامل در دارایی‌های موزون به ریسک هر بانک بر اساس روش استاندارد ضرب خواهد شد. این سقف در محاسبه دارایی‌های موزون به ریسک اعتباری، عملیاتی و بازار منظور خواهد شد. برای مثال، در محاسبه سرمایه لازم برای پوشش ریسک اعتباری، مقایسه و انتخاب مقدار حداکثر سرمایه مورد نیاز براساس روش مدل‌های درونی با مقدار محاسبه شده توسط عامل سقف در روش استاندارد دنبال خواهد شد.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید