معرفی شاخص های بورس جهانی و دلایل اهمیت آنها
شاخص های بازار، پرتفوی فرضی هلدینگ های سرمایه گذاری هستند که سرمایه گذاران به عنوان شاخص حرکت بازار از آن ها استفاده می کنند. انواع مختلفی از شاخص های بازار وجود دارد. شاخصهای بازار نیز برای ایجاد صندوقهای شاخص استفاده میشوند و به سرمایهگذاران این امکان را میدهند که به جای انتخاب سهام فردی، سبدی از اوراق بهادار بخرند. در بروکر آرون گروپس یک حساب دمو ایجاد کنید و سرمایهگذاری در بازار شاخصها را امتحان کنید. این بازار در کنار بازار ارز دیجیتال، فارکس، طلای آب شده و نفت منجر به تنوع سبد سرمای
شاخص بورس که به عنوان شاخص سهام نیز شناخته می شود، بخشی از بازار سهام را اندازه گیری میکند. به عبارت دیگر، شاخص تغییر قیمت سهام شرکت های مختلف را اندازه گیری میکند.
شاخص سهام با محاسبه قیمت برخی از سهام (به طور کلی میانگین موزون) تعیین میشود. این ابزاری است که به طور گسترده توسط موسسات مالی و سرمایه گذاران برای مقایسه بازده سرمایه گذاریهای خاص و توصیف بازار استفاده میشود.
شاخص بازار چیست؟
شاخص بازار گروهی از شرکتهای قابل سرمایه گذاری است که بخشی از بازار مالی را نشان میدهد. محاسبه ارزش شاخص از قیمتهای داراییهای اساسی حاصل میشود. برخی از شاخص ها دارای مقادیری بر اساس وزن دهی به ارزش بازار، وزن دهی درآمد، وزن شناور و وزن پایه هستند. وزن دهی روشی برای تنظیم تأثیر فردی اقلام در یک شاخص است.
سرمایه گذاران شاخصهای مختلف بازار را برای سنجش حرکات بازار دنبال میکنند. سه شاخص محبوب سهام برای ردیابی عملکرد بازار ایالات متحده عبارتند از میانگین صنعتی داوجونز (DJIA)، شاخص S&P 500 و شاخص نزدک .
در بازار اوراق قرضه، بلومبرگ ارائهدهنده شاخصهای بازار با شاخص کل اوراق قرضه بلومبرگ ایالات متحده است که به عنوان یکی از محبوبترین پروکسیها برای اوراق قرضه ایالات متحده عمل میکند. سرمایه گذاران نمیتوانند مستقیماً در یک شاخص سرمایه گذاری کنند، بنابراین این پرتفویها به طور گسترده به عنوان معیار یا برای توسعه صندوقهای شاخص مورد استفاده قرار میگیرند.
شناخت شاخص بازار
شاخص بازار ارزش مجموعه ای از دارایی ها را با ویژگیهای خاص بازار اندازه گیری میکند. هر شاخص متدولوژی خاص خود را دارد که توسط ارائه دهنده شاخص محاسبه و نگهداری میشود. روشهای شاخص معمولاً بر اساس قیمت یا ارزش بازار وزن میشوند.
طیف گستردهای از سرمایه گذاران از شاخصهای بازار برای پیگیری بازارهای مالی و مدیریت پرتفوی سرمایه گذاری خود استفاده میکنند. شاخصها عمیقاً در تجارت مدیریت سرمایهگذاری جا افتادهاند و صندوقهایی که از آنها به عنوان معیاری برای مقایسه عملکرد استفاده میکنند و مدیران از آنها به عنوان مبنایی برای ایجاد صندوقهای شاخص سرمایهپذیر استفاده میکنند.
انواع شاخص های بازار
هر شاخص فردی روش خاص خود را برای محاسبه مقدار شاخص دارد. ریاضیات میانگین موزون اساساً مبنای محاسبات شاخص است زیرا مقادیر از محاسبه میانگین وزنی ارزش کل پرتفوی به دست میآیند.
به این ترتیب، شاخصهای وزندار قیمتی بیشتر تحت تأثیر تغییرات داراییهای دارای بالاترین قیمت قرار میگیرند، در حالی که شاخصهای وزندار بر اساس سرمایه بازار، بسته به ویژگیهای وزنی، بیشترین تأثیر را از تغییرات بزرگترین سهام و غیره خواهند داشت.
شاخص های بازار به عنوان معیار
به عنوان یک مجموعه فرضی از دارایی ها، شاخصها به عنوان مقایسه معیار برای اهداف مختلف در سراسر بازارهای مالی عمل میکنند. همانطور که گفته شد، داوجونز، اس اند پی 500 و نزدک کامپوزیت سه شاخص محبوب ایالات متحده هستند.
این سه شاخص به ترتیب شامل 30 سهام بزرگ در ایالات متحده بر اساس ارزش بازار، 500 سهام بزرگ و همه سهام در بورس نزدک هستند. از آنجایی که آنها شامل برخی از مهم ترین سهام ایالات متحده می شوند، این معیارها می توانند نمایانگر خوبی از کل بازار سهام ایالات متحده باشند.
سایر شاخص ها دارای ویژگی های خاص تری هستند که تمرکز بازار را با هدف محدودتری ایجاد میکند. به عنوان مثال، شاخص ها میتوانند بخش های خرد یا سررسید را در مورد درآمد ثابت نشان دهند. شاخصها همچنین میتوانند برای نشان دادن بخش جغرافیایی بازار مانند شاخصهایی ایجاد شوند که بازارهای نوظهور یا سهام در بریتانیا و اروپا را دنبال میکنند.
سرمایه گذاران ممکن است انتخاب کنند که یک سبد با قرار گرفتن در معرض متنوع برای چندین شاخص یا داراییهای فردی از شاخص های مختلف بسازند. آنها همچنین ممکن است از ارزش های معیار و عملکرد برای دنبال کردن سرمایه گذاری ها بر اساس بخش استفاده کنند. برخی از سرمایه گذاران سبد سرمایه گذاری خود را بر اساس بازده یا بازده مورد انتظار بخشهای خاص تخصیص میدهند. علاوه بر این، یک شاخص خاص ممکن است به عنوان معیاری برای یک پرتفوی یا یک صندوق سرمایه گذاری مشترک عمل کند.
صندوق های شاخص
مدیران صندوقهای نهادی از معیارها به عنوان نمایندهای برای عملکرد فردی صندوق استفاده میکنند. هر صندوق دارای یک معیار است که در دفترچه خود مورد بحث قرار گرفته و در گزارش عملکرد خود ارائه شده است، بنابراین شفافیت را به سرمایه گذاران ارائه میدهد. معیارهای صندوق همچنین می تواند برای ارزیابی پاداش و عملکرد مدیران صندوق استفاده شود.
سالی که میانگین راه آهن داوجونز، پیش درآمدی برای میانگین صنعتی داوجونز، توسط چارلز داو منتشر شد. میانگین از 9 شرکت راه آهن، یک شرکت کشتی بخار و وسترن یونیون تشکیل شده است
مدیران صندوقهای نهادی نیز از شاخصها به عنوان مبنایی برای ایجاد صندوقهای شاخص استفاده میکنند. سرمایهگذاران منفرد نمیتوانند بدون خرید هر یک از هلدینگها در یک شاخص سرمایهگذاری کنند، که معمولاً از منظر معاملاتی بسیار گران است.
بنابراین، صندوقهای شاخص بهعنوان روشی کمهزینه برای سرمایهگذاران ارائه میشوند تا در یک سبد شاخص جامع سرمایهگذاری کنند و در معرض بخش خاصی از بازار به انتخاب خود قرار بگیرند. صندوقهای شاخص از یک استراتژی تکرار شاخص استفاده میکنند که تمام اجزای یک شاخص را می خرد و نگه میدارد. برخی از هزینههای مدیریت و معاملات همچنان در نسبت هزینه صندوق گنجانده میشود، اما هزینهها بسیار کمتر از کارمزد یک صندوق با مدیریت فعال است.
نمونه هایی از شاخص های بازار
برخی از شاخص های شاخص بازار عبارتند از:
- S&P 500
- میانگین صنعتی داوجونز
- نزدک کامپوزیت
- S&P 100
- راسل 1000
- S&P MidCap 400
- راسل میدکاپ
- راسل 2000
- S&P 600
- بازار اوراق قرضه کل ایالات متحده
بازار اوراق قرضه کل جهانی
سرمایهگذاران اغلب ترجیح میدهند از سرمایهگذاری شاخصی بر روی داراییهای سهام منفرد در یک پرتفوی متنوع استفاده کنند. سرمایه گذاری در پرتفویی از صندوق های شاخص می تواند راه خوبی برای بهینه سازی بازده و در عین حال متعادل کردن ریسک باشد. به عنوان مثال، سرمایه گذارانی که به دنبال ایجاد یک سبد متوازن از سهام و اوراق قرضه ایالات متحده هستند، می توانند 50% از وجوه خود را در یک ETF S&P 500 و 50% را در یک ETF با شاخص کل اوراق قرضه ایالات متحده سرمایه گذاری کنند.
سرمایه گذاران همچنین ممکن است انتخاب کنند که از صندوق های شاخص بازار برای سرمایه گذاری در بخش های در حال رشد استفاده کنند.
شاخص های عمده سهام چیست؟
در ایالات متحده، سه شاخص سهام پیشرو عبارتند از Dow Jones Industrial Average، S&P 500 و Nasdaq Composite. برای بازارهای بین المللی، شاخص 100 بورس اوراق بهادار فایننشال تایمز و شاخص نیکی 225 به ترتیب پراکسی های محبوب برای بازارهای سهام بریتانیا و ژاپن هستند.
چرا شاخص ها برای سرمایه گذاران مفید هستند؟
شاخصها بدون نیاز به بررسی تک تک داراییهای موجود در آن شاخص، تصویری ساده از یک بخش بزرگ بازار را در اختیار سرمایهگذاران قرار میدهند. برای مثال، مطالعه صدها قیمت سهام مختلف برای یک سرمایهگذار عادی غیرعملی است تا بتواند سرنوشت در حال تغییر شرکتهای فناوری مختلف را درک کند. با این حال، یک شاخص کل بخش مانند شاخص بخش فناوری NASDAQ-100 می تواند روند متوسط این بخش را نشان دهد.
داوجونز Industrial Average قدیمی ترین شاخص سهام ایالات متحده و همچنین بیشترین استناد است. با این حال، S&P 500 نشان دهنده بخش بزرگتری از اقتصاد است.
اهمیت شاخص ها
نتایج روزانه شاخصهای بورس شاید محبوب ترین و قابل توجه ترین اعداد در کل دنیای سرمایه گذاری و مالی باشد. احتمالاً شناختهشدهترین و پرکاربردترین شاخص بورس در جهان، میانگین صنعتی داوجونز (DJIA) متشکل از 30 شرکت بزرگ معاملهشده در ایالات متحده است.
بسیاری از سرمایه گذاران از شاخص های بازار برای مدیریت پرتفوی سرمایه گذاری خود و دنبال کردن بازارهای مالی استفاده میکنند. شاخصها عمیقاً در تجارت مدیریت سرمایهگذاری ادغام شدهاند و صندوقها از آنها به عنوان معیاری برای مقایسه عملکرد استفاده میکنند.
شاخص ها به عنوان معیار
شاخص ها به عنوان معیارهایی برای اهداف مختلف در بازارهای مالی عمل میکنند. همانطور که گفته شد، میانگین صنعتی داوجونز، نزدک کامپوزیت و S&P 500 سه شاخص محبوب ایالات متحده هستند. این سه شاخص به ترتیب شامل 30 سهام بزرگ در ایالات متحده بر اساس ارزش بازار، همه سهام در بورس نزدک و 500 سهام بزرگ هستند. معیارها میتوانند نشانگر خوبی از کل بازار سهام ایالات متحده باشند زیرا برخی از با ارزشترین سهام ایالات متحده را شامل میشوند.
سرمایه گذاران همچنین میتوانند از ارزش های عملکرد و معیار برای دنبال کردن سرمایه گذاریها بر اساس بخشها استفاده کنند. برخی از سرمایه گذاران ممکن است پرتفوی سرمایه گذاری خود را بر اساس بازده یا بازده مورد انتظار بخش های خاص متنوع کنند. علاوه بر این، یک شاخص خاص ممکن است به عنوان معیاری برای یک صندوق سرمایه گذاری مشترک یا یک پرتفوی عمل کند.
نکاتی که قبل از انتخاب صندوق شاخص یا شاخص باید به خاطر بسپارید
قبل از انتخاب صندوق شاخص، سرمایه گذار باید نکات زیر را در نظر بگیرد:
- صندوقهای شاخص سرمایهگذاریهایی با ریسک صفر نیستند و مانند سایر صندوقهای موجود در بازار، در معرض بالا و پایینهای بازار قرار دارند.
- صندوقهای شاخص شانس بیشتری برای مطابقت با عملکرد صندوقهای سرمایه گذاری کلان دارند.
- به دلیل خطاهای ردیابی، تفاوت جزئی در بازده صندوق های شاخص و خود ایندکس وجود دارد.
- صندوق های شاخص ممکن است ارزان باشند یا نباشند، و برخی از صندوق های شاخص ممکن است نسبت هزینه بالایی داشته باشند که هدف صرفهجویی در هزینه صندوق را از بین می برد. وجوه شاخص مانند وجوه دارایی مشمول مالیات هستند.
در آخر
شاخص های بازار، پرتفوی فرضی هلدینگ های سرمایه گذاری هستند که سرمایه گذاران به عنوان شاخص حرکت بازار از آن ها استفاده می کنند. انواع مختلفی از شاخص های بازار وجود دارد. شاخصهای بازار نیز برای ایجاد صندوقهای شاخص استفاده میشوند و به سرمایهگذاران این امکان را میدهند که به جای انتخاب سهام فردی، سبدی از اوراق بهادار بخرند. در بروکر آرون گروپس یک حساب دمو ایجاد کنید و سرمایهگذاری در بازار شاخصها را امتحان کنید. این بازار در کنار بازار ارز دیجیتال، فارکس، طلای آب شده و نفت منجر به تنوع سبد سرمایه شما خواهد شد.