کدام وام‌ها ضرر دارند و نباید بگیریم؟!

• ۴٪ کارمزد می‌گیرند،

• بیمه اجباری اضافه می‌کنند،

• دیرکرد را روزشمار و سنگین حساب می‌کنند.
  نتیجه: نرخ واقعی سود ممکن است بالای ۲۵٪ شود!

نمونه: وام خرید کالا از بعضی فروشگاه‌های زنجیره‌ای که با بانک همکاری دارند.

۲. وام‌هایی که اقساط بلندمدت ولی با نرخ سود مرکب دارند

وام‌های ۵ تا ۱۰ ساله با اقساط “سبک” معمولاً جذاب‌اند،
اما چون سود به‌صورت مرکب (Compound) محاسبه می‌شود، در پایان،
ممکن است تا دو برابر مبلغ اولیه پرداخت کنی.

نمونه: وام خرید خودرو با بازپرداخت ۶۰ ماهه.

۳. وام‌هایی با ضمانت سنگین یا سند ملکی

اگر وثیقه سنگینی مثل سند خانه یا چک کارفرما می‌خواهند،
در واقع ریسک را از بانک برداشته‌اند و روی دوش تو گذاشته‌اند.
یک تأخیر کوچک = ضبط وثیقه یا چک برگشتی!

نمونه: وام‌های کلان شخصی از مؤسسات مالی غیر بانکی یا قرض‌الحسنه‌های خصوصی.

۴. وام‌هایی که نیاز واقعی به آن‌ها نداری

بعضی افراد فقط چون «وام دادن بانک شروع شده» سریع ثبت‌نام می‌کنند،
در حالی‌که بعد از گرفتن، پول صرف خرج‌های غیرضروری یا مصرفی می‌شود
و به‌جای سود، بدهی و استرس می‌آورد.

نمونه: وام ازدواجی که صرف خرید گوشی یا ماشین می‌شود.

۵. وام‌هایی با پیش‌پرداخت بالا یا سپرده اجباری

برخی بانک‌ها می‌گویند «۵۰٪ مبلغ وام را باید در حساب بلوکه کنی».
در عمل یعنی نیمی از پول خودت را گرو گذاشتی و سود هم نمی‌گیری!
پس سود واقعی وام از نرخ اعلام‌شده بسیار بیشتر می‌شود.

نمونه: وام‌های ۲۰۰ میلیون تومانی با شرط بلوکه شدن ۱۰۰ میلیون.

۶. وام از مؤسسات غیرمجاز یا فین‌تک‌های ناشناخته

سایت‌ها و اپ‌هایی که وعده “وام فوری بدون ضامن” می‌دهند،
اغلب یا کلاهبرداری هستند یا نرخ بهره‌ای دارند که چند برابر وام بانکی است.
 هر وامی که قرارداد شفاف و مجوز بانک مرکزی ندارد، ریسک بالای حقوقی و مالی دارد.

 جمع‌بندی سریع: