افزایش حقوق بازنشستگان به اندازه 10 درصد بی‌انصافی است

به گزارش بانک اول هجمه به افزایش حقوق بازنشستگان و تورم زا دانستن همسان سازی حقوق که برای بازنشستگان اتفاق افتاده از سوی بعضی  تریبون داران همچنان ادامه دارد با این حال بازنشستگان و فعالان صنفی آنها هم از پا ننشسته اند و در رسانه های مختلف خواسته های به حق اقشار بازنشسته و مستمری بگیر را منعکس و پیگیری می کنند.

بازنشستگان حسرت یک مرغ را بر سر سفره دارند

نصرالله دریابیگی  که در حال حاضر دبیر اجرایی خانه کارگر مازندران و رئیس کانون بازنشستگان تامین اجتماعی این استان است و از قدیمی‌ترین فعالان کارگری کشور به شمار می رود، در تازه ترین اظهارات خود در دفاع از حقوق بازنشستگان گفته است؛ ما برای دولت رئیسی، آرزوی توفیق و سربلندی روزافزون داریم، ولی  امروز وقتش است که به آنچه شعار داده‌اند، عمل کنند؛ بنابراین امروز باید شورایعالی کار را به سرعت برگزار کنند و به‌عدم تطابق دستمزد با سبد معیشت به طور جدی ورود نمایند؛ امروز سبد معیشت حداقلی خانوارهای متوسط، حداقل ۹ میلیون تومان است در حالیکه متوسط مزد و مستمری فقط ۴ میلیون تومان است. یکی از عواملِ اصلی رکود تولید، همین ناچیز بودن مزد و مستمری وعدم استطاعت بیش از ۱۴ میلیون خانوار کشور است. وقتی کارگر و بازنشسته پولی برای خرید در جیب ندارد، طبیعی است که تولید راکد می‌شود و رونق نمی‌گیرد.

وی تصریح کرد: ما توقع داریم هم افزایش عادلانه حقوق اتفاق بیفتد و مزد و مستمری براساس هزینه‌های زندگی ترمیم شود و هم به کارگران شاغل و بازنشسته بن خرید کالا با ارز ۴۲۰۰ تومانی بدهند؛ بازنشستگان امروز با دستمزد ۴ میلیون تومانی نمی‌توانند مرغ و گوشت و برنج و روغن بخرند، گوشت قرمز را کنار بگذاریم، همان مرغ هم با این قیمت‌ها دور از دسترس شده است؛ خانواده‌های بازنشسته، حسرت یک مرغ بر سر سفره دارند؛ در چنین شرایطی اگر ادعا کنند مزد را نمی‌توان زیاد کرد یا باید فقط ده درصد افزایش داشته باشیم، کاملاً بی‌عدالتی و بی‌انصافی است.

مستمری بازنشستگان به شدت ناچیز است

این فعال تشکل های صنفی بازنشستگی کشور افزود: باید بپذیریم که دولت‌ها چه اصلاح طلب و چه اصولگرا، هرگز رفتار درستی با سازمان تامین اجتماعی نداشته‌اند؛ در واقع هیچ کدام از دولت‌های این چند دهه، در این زمینه نمره قبولی نمی‌آورد. دولت‌ها یا درکی از حساسیت و اهمیت تامین اجتماعی ندارد، یا ادعا می‌کنند پول ندارند که بدهی خود را بپردازند؛ به هرحال، عموماً بر این تصور اشتباه هستند که سازمان، حیاط خلوت دولتهاست در حالیکه تامین اجتماعی یک سازمان بین النسلی است که مدیریت آن نیاز به ظرافت و دقت بسیار دارد.

بی‌توجهی‌های سالیان دراز موجب شده از سال ۵۴ تا امروز، بدهی دولت به سازمان به ۴۰۰ هزار میلیارد تومان برسد. سازمان از دولت طلبکار است و چون این طلب پرداخت نشده، ناچاراً از حقوق بازنشستگان کاسته شده است. امروز مستمری بازنشستگان به شدت ناچیز است. و به همین دلیل است که من اعتقاد دارم دولت باید به کارگران و بازنشستگان بُن کارگری برای خرید کالا با ارز ۴۲۰۰ تومانی بدهد؛ نیروی کار با ۴ میلیون تومان حقوق ماهانه، حتی ده روز هر ماه را نمی‌تواند سر کند؛ من به جرئت می‌گویم، دستمزدهای فعلی، مصداق روشن و واضحِ استثمار است.