چه مقدار از اموال را در وصیت نامه می‌توان بخشید؟

یکی از سوالاتی که بسیاری از افراد می‌پرسند آن است که افراد تا چه مقدار از اموال خودشان را می‌توانند وصیت‌ کنند؟

به گزارش بانک اول در حقوق ایران، مقدار بخشیدن اموال در وصیت نامه محدود به یک‌سوم از کل دارایی‌ها است. این محدودیت بر اساس ماده 843 قانون مدنی ایران تعیین شده است.

طبق این ماده، هر فرد می‌تواند تا یک‌سوم از دارایی‌های خود را به افراد یا امور خیریه وصیت کند و وصیت در بیش از یک‌سوم دارایی‌ها فقط با رضایت ورثه نافذ است.

بخشیدن اموال در وصیت نامه

نکات کلیدی در مورد وصیت در حقوق ایران:

یک‌سوم دارایی: فرد می‌تواند تا یک‌سوم از دارایی‌های خود را به صورت وصیت به دیگران ببخشد بدون نیاز به رضایت ورثه.

بیش از یک‌سوم دارایی: اگر وصیت به بیش از یک‌سوم دارایی‌ها باشد، این وصیت فقط در صورتی نافذ است که ورثه رضایت داشته باشند. در غیر این صورت، وصیت به میزان مازاد بر یک‌سوم از اموال بی‌اعتبار خواهد بود.

نکته مهم در محاسبه دارایی‌ها: دارایی‌های قابل تقسیم برای وصیت شامل تمامی اموال منقول و غیرمنقول فرد است، و بدهی‌ها و تعهدات مالی فرد نیز باید از این دارایی‌ها کسر شود تا میزان دارایی خالص مشخص شود.

رضایت ورثه: اگر وصیت به بیش از یک‌سوم از دارایی‌ها باشد و ورثه رضایت نداشته باشند، تنها یک‌سوم از وصیت‌نامه قابل اجرا خواهد بود و مابقی اموال بین ورثه بر اساس قوانین ارث تقسیم خواهد شد.

مثال

اگر فردی دارای دارایی به ارزش 300 میلیون تومان باشد، می‌تواند تا 100 میلیون تومان (یک‌سوم از 300 میلیون تومان) از این دارایی‌ها را وصیت کند و به افراد یا امور خیریه ببخشد. اگر وصیت به بیش از 100 میلیون تومان باشد، اجرای آن منوط به رضایت ورثه است.

این قوانین به منظور حفاظت از حقوق ورثه وضع شده‌اند و در عین حال به فرد امکان می‌دهند که بخشی از دارایی‌های خود را طبق تمایل شخصی خود در وصیت‌نامه تعیین کند.

 انواع وصیت

وصیت تملیکی: وصیتی است که در آن موصی (وصیت‌کننده) مالی را به نفع دیگری (موصی‌له) تملیک می‌کند. این نوع وصیت تنها به میزانی نافذ است که در قانون مجاز شمرده شده است.

وصیت عهدی: وصیتی است که در آن موصی یک یا چند نفر را برای انجام امر یا اموری مامور می‌کند. به عنوان مثال، موصی ممکن است وصی را برای مدیریت و تقسیم اموال خود بعد از مرگ تعیین کند.

 شرایط صحت وصیت

موصی باید عاقل و بالغ باشد: وصیت‌کننده باید در زمان تنظیم وصیت‌نامه دارای سلامت عقلانی و به سن قانونی رسیده باشد.

وصیت‌نامه باید به صورت کتبی باشد: وصیت‌نامه معمولاً باید به صورت کتبی تنظیم شود، هرچند وصیت شفاهی در شرایط خاص (مثلاً در لحظات پایانی زندگی) نیز معتبر است، مشروط بر اینکه شهود کافی داشته باشد.

وصیت‌نامه باید امضا شود: وصیت‌نامه باید توسط موصی امضا شود و در حضور دو شاهد معتبر به ثبت برسد.

شرایط وصی (کسی که مامور اجرای وصیت می‌شود)

باید عاقل و بالغ باشد: وصی باید دارای سلامت عقلانی و به سن قانونی رسیده باشد.

نباید محکوم به محرومیت از حقوق اجتماعی باشد: وصی نباید دارای محکومیت‌هایی باشد که موجب محرومیت از حقوق اجتماعی می‌شود.

باید مورد اعتماد موصی باشد: وصی باید شخصی مورد اعتماد موصی باشد که بتواند وظایف خود را به درستی انجام دهد.

 حقوق و وظایف ورثه

مطالبه بدهی‌های موصی: ورثه باید قبل از تقسیم اموال، بدهی‌های موصی را پرداخت کنند.

تقسیم ارث طبق قوانین: پس از اجرای وصیت‌نامه و پرداخت بدهی‌ها، باقیمانده دارایی‌ها بین ورثه طبق قوانین ارث تقسیم می‌شود.

قبول یا رد وصیت‌نامه: ورثه می‌توانند وصیت به بیش از یک‌سوم را قبول یا رد کنند. در صورت رد، وصیت به میزان مازاد بر یک‌سوم معتبر نخواهد بود.

 شرایط خاص

وصیت به مصالح عامه (امور خیریه): وصیت به نفع امور خیریه نیز تابع محدودیت یک‌سوم است و هر میزان مازادی نیاز به رضایت ورثه دارد.

وصیت در شرایط اضطراری: در شرایط اضطراری که امکان تنظیم وصیت‌نامه کتبی وجود ندارد، وصیت شفاهی با حضور شاهدان معتبر ممکن است. این نوع وصیت باید به سرعت بعد از رفع اضطرار به صورت کتبی درآید.

 مثال عملی

فرض کنید فردی دارای دارایی به ارزش 600 میلیون تومان باشد و وصیت کند که 300 میلیون تومان به یک دوست اهدا شود. این وصیت تنها تا 200 میلیون تومان (یک‌سوم از 600 میلیون تومان) معتبر است و مابقی آن نیاز به رضایت ورثه دارد. اگر ورثه رضایت ندهند، تنها 200 میلیون تومان به دوست اهدا می‌شود و 400 میلیون تومان بین ورثه تقسیم خواهد شد.

نتیجه‌گیری

وصیت‌نامه ابزاری قانونی برای تعیین تکلیف اموال پس از مرگ است، اما قوانین و محدودیت‌های خاصی برای حمایت از حقوق ورثه وجود دارد. آگاهی از این قوانین و رعایت آن‌ها به حفظ عدالت و حقوق همه افراد ذی‌نفع کمک می‌کند.