مقایسه ۴ شبکه مهم کارت های اعتباری : ویزا، مستر، دیسکاور و امریکن اکسپرس

به گزارش بانک اول اگرچه ۴ شبکه برتر کارت های اعتباری یعنی ویزاکارت، مسترکارت، دیسکاور (Discover) و امریکن اکسپرس (American Express) شباهت‌های زیادی به یکدیگر دارند، اما تفاوت‌های منحصربه‌فردی نیز دارند که می‌توانند بر نحوه استفاده شما از کارت های اعتباری تاثیرگذار باشند.

تفاوت‌های کلیدی بین این چهار شبکه کارت های اعتباری

هنگامی که بانک آمریکا نخستین کارت های اعتباری مشتریان را توزیع کرد، تقریبا به طور ناخواسته بنیادهای شبکه کارت های اعتباری یعنی ویزاکارت را بنا نهاد. از آن زمان، سه شبکه مهم کارت های اعتباری دیگر و صدها صادرکننده به این بازار در آمریکا وارد شدند و محیطی رقابتی برای مشتریان تشنه این شبکه‌ها ایجاد کردند.

تفاوت ویزاکارت و مسترکارت برای بسیاری از افراد ناچیز و جزئی است؛ زیرا هیچ شبکه‌ای همیشه از هر لحاظ بهتر از شبکه دیگر نیست. ویزاکارت و مسترکارت دو تا از بزرگ‌ترین شبکه‌های پرداخت هستند و هر دوی آنها در سراسر جهان میلیاردها کارت دارند.

با توجه به دسترسی جهانی که این کارت های اعتباری فراهم می‌کنند، آنها به ارتباط میلیون‌ها خرده فروش، بانک‌ها و دیگر موسسات مالی به یکدیگر کمک می کنند و این کارت‌ها باعث انتقال پول از یک اکانت به اکانت دیگر می شوند.

اگرچه ویزاکارت اولین شبکه کارت های اعتباری بوده است، اما رقیب‌ها نیز به منظور کسب سهم خود از بازار وقت را تلف نکردند و در عرصه حجم خریدها با استفاده از کارت های اعتباری، شروع به رقابت با ویزاکارت کردند.

مهم‌ترین نکته برای هر کارتی این است که بتوانید در هر جایی که می خواهید از آن استفاده کنید. این یکی از مزایای مسترکارت و ویزاکارت در برابر انواع دیگر کارت های اعتباری مانند امریکن اکسپرس یا دیسکاور است. ویزاکارت و مسترکارت هر دو توسط میلیون‌ها تاجر در بیش از ۲۰۰ کشور جهان پذیرفته شده‌اند.

اگر شرکتی کارت قبول کند، احتمالا ویزاکارت و مسترکارت را قبول می کند. به این ترتیب آنها محصولی در اندازه وسیع هستند؛ طبق گزارش‌های قانون‌گذاری اخیر، تقریبا ۳.۳ میلیارد ویزاکارت در اطراف جهان در حال گردش است و تقریبا ۲.۴ میلیارد کارت نیز دارای برند مسترکارت هستند.

البته استثنائات برجسته‌ای در این میان وجود دارد. به عنوان مثال Costco تنها ویزاکارت را می پذیرد و دلیل آن معاملات خاصی است که با این شبکه پرداختی و بانک صادر کننده آن یعنی Citi Bank انجام داده است.

باید گفت که به ندرت اتفاق می‌افتد که یک خرده‌فروش، تنها یک شبکه را انتخاب کند و بپذیرد؛ همه شرکت‌های برجسته، تمام کارت های اعتباری چهار شبکه برجسته ویزاکارت، مسترکارت، امریکن اکسپرس و دیسکاور را می‌پذیرند.

گستردگی این چهار شبکه مهم کارت های اعتباری، تنها تفاوت آنها نیست و چندین تفاوت کلیدی دیگر نیز دارند که در ادامه به توضیح آنها خواهیم پرداخت:

پذیرش فروشندگان: یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های این چهار شبکه، تعداد فروشندگانی است که پردازش تراکنش‌ها توسط شبکه خاصی را امکان‌پذیر ساخته‌اند. برای مثال، در مقیاس جهانی، امریکن اکسپرس از رقبای خود در بحث تعداد فروشندگانی که کارت‌های امکس (Amex) را پذیرفته‌اند عقب مانده است. این تعداد برای کارت‌های امکس، ۲۵ میلیون فروشنده است؛ در حالی که فروشندگان معمولی ۴۰٪ تمایل بیشتر به پذیرش کارت‌های ویزا، مسترکارت و دیسکاور دارند. در آمریکا، امکس همچنان پشت سر رقبای خود ایستاده است و فقط ۶ میلیون فروشنده داخلی این شبکه را پذیرفته‌اند، در حالی که ۳ شبکه مهم دیگر کارت های اعتباری، هر کدام سهم ۹ میلیونی از این بازار دارند. هرچند اکثر فروشندگان و خرده‌فروشان مهم هر ۴ شبکه را پذیرفته‌اند، استثنایی در این خصوص وجود دارد که بعضی از فروشندگان نظیر کاستکو (Costco) قراردادهای خاص و انحصاری با این چهار شبکه مهم کارت های اعتباری دارند.

هزینه فروشنده: برای تاجران و خرده‌فروشان بزرگ‌ترین تفاوت این چهار شبکه، میزان هزینه آنهاست؛ هر بار که مشتریان از کارت های اعتباری برای خرید استفاده می‌کنند، کارمزد کمی توسط شبکه کارت های اعتباری برای پردازش تراکنش کارت های اعتباری برای فروشنده در نظر گرفته می‌شود. کارمزد پردازش تراکنش در این شبکه‌ها متفاوت است و می‌تواند فاکتور اصلی در پذیرش کارت های اعتباری توسط فروشندگان باشد. برای مثال مسترکارت معمولا ۱.۵۵ الی ۲.۶ درصد کارمزد در هر تراکنش دریافت می‌کند؛ در حالی که این رقم برای امریکن اکسپرس ۲.۵ الی ۳.۵ درصد و برای ویزاکارت و دیسکاور هم به ترتیب ۱.۴۳ الی ۲.۴ و ۱.۵۶ الی ۲.۳ درصد است.

بانک‌های صادرکننده و انواع کارت های اعتباری: تفاوت مهم دیگر این چهار شبکه، کارتی است که می‌توانید تهیه کنید؛ که این امر به شرکای بانکی این شبکه‌ها بستگی دارد. ویزاکارت و مسترکارت معمولا کارت های اعتباری خود را صادر نمی‌کنند؛ یعنی اکثر کارت‌هایی که دارای لوگوی ویزاکارت یا مسترکارت هستند، توسط بانک‌های دیگر نظیر چیس (Chase) یا بانک آمریکا صادر می‌شوند. در مقابل، امریکن اکسپرس و دیسکاور هم شبکه هستند و هم صادرکننده؛ یعنی معمولا برای صدور کارت های اعتباری با بانک‌های دیگر همکاری و شراکت ندارند. بنابراین اگر کارت های اعتباری خاصی را برای پاداش‌ها و تسهیلات آن می‌خواهید، باید به شبکه‌ای مراجعه کنید که صادرکننده آن، ویژگی‌های مورد نظر شما را ارائه می‌دهد. برای مثال اگر کارت Chase Freedom را می‌خواهید، ویزاکارت تنها گزینه انتخابی شماست.

مزایای جانبی: آخرین تفاوت اصلی شبکه‌های کارت های اعتباری، بسته مزایای جانبی است که برای دارندگان کارت های اعتباری توسط شبکه‌ها ارائه می‌شود. اگرچه بعضی از این مزایا نظیر بیمه خودروی اجاره‌ای در تمام شبکه‌ها مشترک است، اما بعضی از مزایا در انحصار یک یا دو شبکه هستند. برای مثال دارندگان کارت World Elite مسترکارت به طور شبانه‌روزی به سرویس کانسیرج (دستیار مهمان هتل‌ها) و سرویس‌های مسافرتی دسترسی دارند.

همانطور که مشاهده کردید، علیرغم شباهت‌هایی که این چهار شبکه مهم کارت های اعتباری با یکدیگر دارند، هر کدام ویژگی‌ها و محدودیت‌های مخصوص به خود را دارند که می‌تواند عامل مهمی در فرآیند تصمیم‌گیری شما در خصوص انتخاب کارت اعتباری باشد.

اگر به کارتی نیاز دارید که توسط تعداد فروشندگان بیشتری پذیرفته شده است، از صادرکننده خاصی قصد تهیه کارت اعتباری دارید یا فقط به دنبال مزایای جانبی خوبی هستید باید تفاوت‌های کارت های اعتباری را بشناسید.

صادرکنندگان کارت های اعتباری

اگر شما مشتری وفادار یک بانک خاص هستید، مجبورید که به ویزاکارت و مسترکارت هم وفادار باشید. برخی از بزرگترین صادرکنندگان کارت، تنها کارت‌ها را بر روی یک شبکه صادر می کنند و یا یکی از شبکه‌ها را بر دیگران ترجیح می دهند. ما تعدادی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان کارت را مورد بررسی قرار دادیم تا ببینیم که کدام شبکه‌ها را ترجیح می دهند، البته اگر شبکه‌ای را ترجیح دهند که طبیعتا همه آنها چنین نیستند.

Bank of America: این بانک بزرگ، به نظر نمی‌رسد که شبکه خاصی را ترجیح دهد و بازپرداخت‌ها و کارت‌های مسافرتی متنوعی را در شبکه ویزاکارت و مسترکارت ارائه می دهد. این به نوعی جالب است؛ زیرا بانک اسبق Bank of America ویزاکارت را به شیوه‌ای که امروزه شناخته شده است، گسترش داد.

 Citi Bank: این بانک بزرگ بیشتر مسترکارت را ترجیح می دهد. در کارت‌های موجود در لیست آن، تنها یکی از آنها که دارای برند مشترک با Costco است، ویزاکارت است و تمام کارت‌های مسافرتی برتر آن از نوع World Elite مسترکارت صادر شده‌اند.

Chase: یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان کارت است که ویزاکارت را تقریبا انحصاری صادر می کند و برای یک کارت دیگر با برند مشترک که مخصوص به یک هتل است، صرفه جویی می کند. ویزاکارت و Chase رابطه طولانی و ریشه‌داری دارند و به نظر غیر محتمل می‌رسد که این رابطه به این زودی‌ها تغییر پیدا کند.

Capital One: ویزاکارت و مسترکارت به دارندگان Capital One کمک می کنند تا پرداختی‌ها را با کارت اعتباری انجام دهند. استثنائات قابل توجهی که در اینجا وجود دارد، کارت‌های اعتباری تجاری آن است، که همه آنها بر روی شبکه ویزاکارت صادر می شوند.

US Bank: کارت‌های ویزا دارای بالاترین جایگاه در US Bank هستند؛ اما این صادرکننده کارت همچنین چند کارت امریکن اکسپرس را نیز در آستین دارد.

Wells Fargo: وقتی که این صادرکننده را مورد بررسی قرار می دهیم، می‌بینیم که ویزاکارت یا امریکن اکسپرس از جمله کارت‌های صادرکننده آن هستند.

واضح است که بعضی از کاربران کارت ترجیح می‌دهند که همه اکانت‌ها را در یک جا نگه دارند و بنابراین یک بانک را بر دیگری ترجیح می دهند. دیگران به مزایای کارت یک بانک خاص واقف‌اند و طبیعتا می‌خواهند که از یک صادرکننده برای به حداکثر رساندن پاداش‌ها و مزایا استفاده کنند.

بهترین کارت‌های هر شبکه

برای بعضی از افراد، انتخاب یک شبکه می‌تواند به مشخص‌تر شدن گزینه‌های بسیار زیاد در زمینه کارت های اعتباری کمک کند. برای برخی دیگر از افراد نیز انتخاب یک کارت اعتباری مشخص مهم است.

در هر صورت، مقایسه بهترین کارت های اعتباری موجود از هر کدام از این شبکه‌های مهم می‌تواند به شما کمک کند تا انتخاب بهتر و آسان‌تری داشته باشید.

انواع ویزاکارت 

معمولا ویزاکارت در سه نوع موجود است که به آسانی از برندگذاری روی کارت قابل شناسایی است.

Visa Traditional: این طبقه اصلی ویزاکارت است که اغلب بر روی کارت‌های اعتباری دیده می‌شود که محدوده اعتبار کمتر و برنامه‌های پاداش محدود ارائه می دهند.

Visa Signature: به طور کلی این برند معمولا در باز پرداختی‌ها و کارت‌های مسافرتی رده بالا مشاهده می شود. این که شما Visa Signature دریافت کنید یا نه، بستگی به محدوده اعتبار کارت دارد. بعضی از صادرکنندگان مانند Chase، به طور خاصی در شرایط و ضوابط خود بیان می‌کنند که کارت‌های Visa Signatures تنها وقتی صادر می‌شوند که متقاضی برای خط اعتباری ۵۰۰۰ دلار یا بیشتر تایید شود.

Visa Infinite: این برند مخصوص بالاترین رده کارت‌های اعتباری است. اغلب این کارت‌ها پاداش‌های بالایی را فراهم می کنند، اما معمولا کارمزد سالانه سنگینی دارند (۴۰۰ دلار یا بیشتر). کارت‌هایی که دارای لوگوی Visa Infinite هستند معمولا محدوده‌هایی را ارائه می دهند که از ۱۰۰۰۰ دلار شروع می شوند.

حائز اهمیت است که این مزایای خاص، بیشتر بستگی به صادرکننده کارت دارد تا برندگذاری ویزاکارت.

ممکن است تفاوت‌هایی اساسی بین حفاظت از ضمانت تمدید شده در بین دو کارت Visa Signature که توسط دو بانک مختلف صادر شده‌اند، موجود باشد. به عنوان یک قاعده عمومی خیلی گسترده، می‌توان گفت که یک کارت Visa Infinite معمولا مزایای بیشتری از Visa Signature ارائه می‌دهد که این دومی هم مزایای بیشتری از Visa Traditional ارائه می‌دهد.

ویزاکارت، اولین و در حال حاضر  بزرگ‌ترین صادرکننده کارت های اعتباری، طیف گسترده‌ای از گزینه‌های مختلف کارت های اعتباری از چندین بانک صادرکننده شخص ثالث نظیر چیس، بانک آمریکا، کپیتال وان و ولز فارگو دارد.

انواع کارت های اعتباری مستر

مسترکارت نیز مانند ویزاکارت سه رده کارت دارد که سطوح مختلفی از مزایا و عواید را ارائه می‌دهند و برندگذاری‌های مختلف بستگی به نوع کارت دارد.

Mastercard Standard: این برند معمولا بر کارت‌های اعتباری حک شده است که محدوده‌های اعتباری کمتری را ارائه می‌دهند و دارای پاداش بسیار کم و یا هیچ برای خرج کردن معمولی هستند.

World Mastercard: این کارت‌ها رده میانه مسترکارت‌ها هستند که بر داشتن مزایای بیشتر می‌بالند و بسیاری از آنها متمرکز بر مسافرت هستند. مانند رده Visa Signature، متقاضی باید برای محدوده اعتبار ۵۰۰۰ دلار یا بیشتر تایید شود.

World Elite Mastercard: این برترین نوع مسترکارت است که معمولا همراه با کارت‌های اعتباری با پاداش‌های مسافرتی سطح بالا است. داده‌ها حاکی از این است که World Elite Mastercard معمولا نیازمند یک محدوده اعتباری حدود ۱۰۰۰۰ دلار یا بیشتر است.

به یاد داشته باشید که مزایای کارت همچنین می‌تواند توسط صادرکننده تنظیم شود، که ممکن است مزایای بهتری را از سطح استاندارد یک نوع خاص ارائه دهد. اما معمولا هرچه رده کارت بالاتر باشد، احتمال بیشتری دارد که مزایای خاصی را ارائه دهد.

مسترکارت دومین شبکه بزرگ کارت‌های اعتباری جهان است و شرکای بانکی بزرگی نظیر بارکلیز، HSBC و کپیتال وان در زمینه صدور کارت‌های این شبکه دارد.

مزایای مسترکارت نیز همانند ویزاکارت بر اساس سطح کارت‌ها مختلف است، به طوری که دارندگان کارت‌های معمولی از تسهیلات ابتدایی، دارندگان کارت‌های میان‌رده World Mastercard از امکانات بیشتر و دارندگان کارت‌های ممتاز World Elite از تمام ویژگی‌های مسترکارت بهره‌مند می‌شوند.

بهترین کارت های اعتباری دیسکاور

اگرچه دیسکاور نسبت به ویزاکارت و مسترکارت تازه وارد محسوب می‌شود، اما اختلاف میزان پذیرش کارت‌های خود با این دو شبکه را جبران کرده است و به‌اندازه رقبای قدیمی‌تر خود پذیرفته شده است.

دیسکاور بر خلاف ویزاکارت و مسترکارت، هم شبکه پردازش کارت های اعتباری و هم صادر کننده است؛ به طوری که بانک دیسکاور به عنوان بانک صادرکننده کارت های اعتباری عمل می‌کند و با بانک‌های دیگر همکاری و شراکتی ندارد. تفاوت دیگر این است که دیسکاور فقط یک سطح کارت اعتباری دارد و تمام دارندگان می‌توانند از تمام مزایای این شبکه استفاده کنند.

بهترین کارت های اعتباری امریکن اکسپرس

اگرچه امریکن اکسپرس از پذیرش کمتری نسبت به دیگر کارت های اعتباری برخوردار است، اما این اختلاف در خصوص دارندگان کارت های اعتباری در آمریکا کمابیش قابل چشم‌پوشی است. به علاوه، امکس اغلب به عنوان بهترین خدمات امور مشتریان انتخاب می‌شود که این امر می‌تواند پذیرش کمتر آن را جبران کند.

امریکن اکسپرس تسهیلات مقدماتی را به تمام دارندگان کارت های اعتباری خود ارائه می‌دهد؛ اما دارندگان کارت‌های پلاتینیوم و پرمیوم مزایای انحصاری بیشتری دریافت می‌کنند.

تفاوت بین شبکه و صادرکننده کارت های اعتباری

اگر مباحث گفته شده درباره شبکه‌ها و صادرکننده‌ها شما را سردرگم کرده است، در این بخش به تفاوت این دو می‌پردازیم.

اساسا شبکه‌های کارت های اعتباری صرفا تراکنش‌ها را پردازش می‌کنند. بدین ترتیب، قسمت سخت ماجرا که همان انتقال پول است بر دوش این شبکه‌ها می‌افتد. شبکه‌های کارت های اعتباری تعیین می‌کنند که کارت شما کجا پذیرفته می‌شود.

از طرف دیگر، پولی که برای انجام تراکنش استفاده می‌شود متعلق به بانک یا صادرکننده است. برای مثال فرض کنید پیتر با کارت اعتباری کپیتال وان خود که در شبکه ویزاکارت کار می‌کند، خرید انجام می‌دهد. پولی که پیتر برای خرید استفاده می‌کند از بانک کپیتال وان می‌آید اما این پول، توسط شبکه پردازشی ویزاکارت از بانک به فروشنده انتقال می‌یابد.

به علاوه، از آنجایی که صادرکننده، پول مورد نیاز برای خرید با استفاده از کارت های اعتباری را ارائه می‌دهد، رسید و قبض‌های کارت اعتباری از جانب صادر کننده ارسال می‌شود. در مثال پیتر، وی پرداخت‌های خود را به کپیتال وان انجام می‌دهد نه ویزاکارت.

به دلیل آنکه پول صادرکننده در جریان است، صادرکننده اکثر قوانین کارت اعتباری را مشخص می‌کند. به عبارت دیگر، صادرکننده جزئیات کارت اعتباری از جمله پاداش‌ها، کارمزد سالانه و ملزومات اعتباری را تعیین می‌کند. هرچه کارت برای صادرکننده بیشتر هزینه داشته باشد، این ملزومات نیز بیشتر می‌شود.

هم چنین قابل ذکر است که بعضی از شبکه‌های کارت های اعتباری نیز برای کارت‌های خود به عنوان بانک صادرکننده عمل می‌کنند. در این خصوص می‌توان به امریکن اکسپرس و دیسکاور اشاره کرد. برای مثال، کارت کش‌بک (بازگرداندن بخشی از مبلغ خرید به خریدار) دیسکاور توسط بانک دیسکاور صادر و در شبکه کارت اعتباری دیسکاور پردازش می‌شود.

بهترین شبکه کارت اعتباری کدام است؟

هنگامی که زمان انتخاب کارت اعتباری جدیدی می‌شود، سوال اصلی این است که کدام شبکه بهتر است؟

متاسفانه پاسخ ساده‌ای به این پرسش وجود ندارد. همچنین پاسخ ساده‌ای برای بهترین صادرکننده نیز وجود ندارد. یافتن بهترین شبکه کارت اعتباری بیشتر مربوط به این است که کدام شبکه برای شما مناسب و بهتر است.

به طور کلی، دارندگان کارت های اعتباری فقط زمانی باید نگران انتخاب شبکه باشند که سفرهای خارجی زیادی داشته باشند؛ زیرا ممکن است بعضی از شبکه‌ها در کشورهای بیشتری پذیرفته شده باشند یا یک شبکه به سایر شبکه‌ها ارجحیت داشته باشد.

برای اکثر مشتریان، تفاوت موجود در شبکه‌های کارت های اعتباری اغلب اوقات قابل چشم‌پوشی است، مخصوصا اگر استفاده اصلی مشتریان، خرید در آمریکا باشد. بهترین استراتژی، انتخاب کارتی است که صرف نظر از شبکه آن کارت، مطابق نیازهای شما باشد.