به گزارش بانک اول سبد سهام / قبل از وارد شدن به بحث مفصل مدیریت پرتفوی شاید لازم باشد تا کمی با مفهوم پرتفوی یا سبد سرمایه‌گذاری آشنا شویم.
به گزارش رکنا، درواقع پرتفوی مجموعه‌ای از سهام‌هایی است که سرمایه‌گذار می‌خرد؛ شاید این سوال مطرح شود که چرا سرمایه‌گذار مجموعه‌ای از سهام‌ها را خریداری می‌کند؟ این همان مسئله‌ای است که اهمیت پرتفوی و اهمیت مدیریت آن را نشان می‌دهد.
در حقیقت سرمایه‌گذاری در بورس کاری پر ریسک است و یکی از ابزارهایی که سطح این ریسک را پایین می‌آورد پرتفوی محسوب می‌شود.
در بازار بورس میزان سرمایه‌گذاری لزوما مهم نیست بلکه سرمایه‌گذار باید به میزان ریسک و ریوارد خود توجه کند. وقتی سرمایه‌گذار تمام سرمایه خود را در یک سهام بریزد در آن‌صورت تمام ریسک و ریوارد او بستگی به همان سهم دارد و ممکن است ضرر بزرگی بکند.
اما به‌طور مثال اگر سرمایه‌گذار ۱۰ میلیون تومان سرمایه داشته باشد و این سرمایه را بین دو یا چند سهم تقسیم کند چه اتفاقی می‌افتد؟
در این صورت وقتی یکی از شرکت‌ها به هردلیلی افت دارد سرمایه‌گذار از سهام دیگر خود ریوارد دریافت می‌کند در واقع سرمایه‌گذار با این روش میزان ریسک را پایین می‌آورد.
مدیریت پرتفوی با رویکرد کاربردی
تشکیل و مدیریت پرتفوی مانند تمام فعالیت‌های دیگر می‌تواند روش‌ها و راهبردهای متفاوتی داشته باشد که این روش‌ها ممکن است از فرد به فرد و کشوری به کشور دیگر متفاوت شود.
بنابراین لازم است که ما با راهبردهای گوناگون آشنا باشیم تا در مرحله بعدی بتوانیم از بین آن‌ها روشی را انتخاب کنیم که با ما، میزان سرمایه و کشورمان سازگار باشد.
در بخش‌های بعدی به انواع راهبردهای موثر و کارآمد در مدیریت پرتفوی اشاره می‌کنیم.
مدیریت پرتفوی به چه معناست؟
برای حضور در بازار بورس و حفظ جایگاه و سرمایه خود همین که معامله انجام دهید و سود یا ضرر کنید کافی نیست.
شما نیاز دارید که از پیش مطلع باشید که در چه مسیری قدم می‌گذارید و لازم است که برای معاملات خود روش مدیریتی مناسبی در نظر بگیرید.
تشکیل پرتفوی اولین مرحله در انتخاب راهبرد مناسب برای خرید و فروش سهام در بورس است اما پس از انتخاب این راه باید مراحل آن را نیز طی کنید.
تشکیل و مدیریت پرتفوی پنچ مرحله را شامل می‌شود که نیاز است طی شوند تا اطمینان بیشتری از انتخاب خود داشته باشید.
مراحل شگل‌گیری پرتفوی معین کردن راهبرد سرمایه‌گذاری، بررسی اوراق بهادار بورس، ایجاد پرتفوی براساس تحلیل‌ها، ارزیابی مجدد پرتفوی، و در نهایت ارزیابی عملکرد پرتفوی را شامل می‌شود.
مدیریت پرتفوی و مراحل شکل‌گیری پرتفوی
در مرحله اول لازم است تا فرد بتواند تحلیل کند که با سرمایه‌ای که دارد می‌تواند چه میزان ریسک را تحمل کند؛ از طرفی قصد دارد با این سرمایه و ریسک چه میزانی از سوددهی را به‌دست آورد.
در مرحله بعدی براساس بررسی‌هایی که در مرحله قبلی انجام داده است باید به سراغ سهام‌های مختلف برود تا سهم‌های موردنظر خود را به پرتفوی اضافه کند.
پس از تشکیل سبد باید سبد را ارزیابی کند و راهبردی مناسب برای مدیریت آن انتخاب کند؛ در نهایت در مرحلة نهایی باید بتواند عملکرد پرتفوی را براساس دوره‌های مختلف تحلیل کند.
مدیریت پورتفوی و انواع راهبردها
برای مدیریت پورتفوی ما دو روش کلی به نام‌های مدیریت پورتفوی فعال، انفعالی، تنوع‌بخشی، و راهبرد مبتنی بر ارزش بازار داریم که هر کدام از راهبردها به بخش‌های کوچکتری تقسیم می‌شوند.
مدیریت پورتفوی فعال انواع گلچین سهام، موقعیت بازار، و تمرکز بخش را شامل می‌شود. در مدیریت انفعالی پورتفوی نیز روش نمونه‌گیری، برنامه‌ریزی غیرخطی، و پیگیری کامل به کار می‌روند.
مدیریت پرتفوی در بورس با راهبرد فعال
راهبرد فعال در مدیریت پرتفوی برای معاملات میان‌مدت و یا کوتاه‌مدت به کار می‌رود و مدیر پرتفوی در این روش دائما درگیر است تا بتواند به سوددهی بیشتری از سوددهی شاخص بورس برسد.
در راهبرد فعال گلچین سهام مدیر پرتفوی وزن سهام‌های زیر قیمت را در سبد افزایش می‌دهد تا ریسک را متنوع کند؛ در این روش وزن سهام‌های بالای قیمت بسیار پایین‌تر است.
در راهبرد فعال بازار مدیر پرتفوی سرمایه‌گذاری در سهام‌های مختلف را براساس روند کلی بازار تغییر می‌دهد و اگر روند صعودی باشد سهام‌های در نوسان را خریداری می‌کند.
در راهبرد فعال تمرکزبخش نیز مدیر پرتفوی مانند راهبرد گلچین عمل می‌کند اما تمرکز خود را بر روی انتخاب سهام در گروه‌های صنعتی مختلف می‌گذارد.
مدیریت پرتفوی سرمایه گذاری با راهبرد انفعالی
در راهبرد انفعالی ما یا سهام‌ها را نسبت به وزن آن‌ها در شاخص مورد نظر خریداری می‌کنیم و یا فقط یک نمونه را از شاخص مبنا انتخاب می‌کنیم.
در راهبرد انفعالی برنامه‌ریزی غیرخطی نیز سهام‌های پرتفوی براساس ارتباط سهم‌ها با یکدیگر و اطلاعات تاریخی روند قیمت‌ها انتخاب و خریداری می‌شوند.
مدیریت پرتفوی بورس با راهبرد مبتنی بر ارزش بازار
قبل از توضیح این راهبرد باید تعریف و فرمول به‌دست‌آوردن ارزش بازار را بدانیم؛ برای بدست آوردن عدد ارزش بازار یا Market Cap کافی است قیمت بازار سهم یا همان قیمت پایانی آن را در تعداد سهامی ضرب کنید که همان شرکت منتشر کرده است.
در راهبرد مبتنی بر ارزش بازار سهام‌هایی انتخاب می‌شوند که بیشترین ارزش بازار را دارند و نسبت قرارگیری آن‌ها در پرتفوی نیز براساس نسبت ارزش بازار آن‌ها به کل ارزش سبد تعیین می‌شود.
به طور مثال اگر شما ۲۰ سهم با ارزش بالا در سبد داشته باشید و ارزش بازار سهم اول در پرتفوی ۱۰ درصد بیشتر از سهم دوم باشد به همان نسبت وزن سهم اول در سبد نسبت به سهم دوم نیز باید بیشتر باشد.
مدیریت پرتفوی با راهبرد تنوع بخشی
راهبرد تنوع بخشی در واقع راهبردی کلی برای پوشش تمام راهبردهای مربوط به پرتفوی است؛ تنوع بخشی این دیدگاه را دارد که برای گریز از ریسک‌های غیرسیستماتیک باید سبد متنوعی از سهام‌ها را داشت.
حقیقت این است که تغییرات در صنایع مثلا بالا بردن هزینه‌های یک صنعت، بر شرکت‌های همان گروه تاثیر می‌گذارد و روند قیمت را نزولی می‌کند اما بر کل بازار تاثیر چندانی ندارد بنابراین تنوع بخشی به سبد می‌تواند ریسک را کاهش دهد.
اما این راهبردها در نهایت با چالش هزینه‌های بالا و مدیریت سخت نیز درگیر هستند؛ وقتی تعداد سهام در سبد بالاتر رود بنابراین هزینه‌های کارمزدها نیز بالاتر می‌روند که گاهی می‌تواند مزیت‌های تنوع بخشی را بی فایده کند.
از طرفی با تنوع بخشی سبد، مدیریت آن نیز مشکل‌تر می‌شود و نیاز به افرادی ماهر برای مدیریت دائمی آن‌ها پیدا می‌کنیم.
مدیریت پرتفوی با راهبرد هم‌وزن
در راهبرد هم‌وزن ما مانند راهبرد مبتنی بر ارزش عمل می‌کنیم و سهام‌هایی با بالاترین ارزش بازار را انتخاب می‌کنیم.
اما در مرحلة بعدی بین وزن آن‌ها نسبت‌بندی نمی‌کنیم و وزن آن‌ها را در سبد برابر درنظر می‌گیریم.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید