به گزارش بانک اول هجینگ (Hedging) به معنای بیمه قیمت در مقابل خطرات احتمالی ناشی از نوسانات قیمت در بازار است که استفاده از این امر می تواند در تسهیل فرایند کاری بانکها، بیمه ها، بورس، صادرکنندگان و... موثر باشد.
هجینگ ارزی به عملیاتی گفته می‌شود که طی آن، بازرگانان برای اینکه از افزایش نرخ برابری ارز نسبت به پول ملی متضرر نشوند، اقدام به خرید ارز زودتر از موعد می‌کنند تا خود را در مقابل ریسک نوسانات نرخ ارز پوشش دهند.
یکی از مشکلات صادرکنندگان و واردکنندگان تغییرات نرخ ارز است که موجب ضرر وزیان این گروه می‌شود. به عنوان مثال یک صادرکننده کالایی را صادر کرده و قرار است پول آن را به صورت ارز بعد از چند ماه دریافت کند اما این صادرکننده نگران است بعد از این مدت قیمت ارز کاهش پیدا کند و درنتیجه موجب ضرر و زیان می‌شود. از طرفی گاهی یک وارد کننده نیز می‌خواهد قیمت کالای وارداتی خود را بعد از چند ماه بپردازد اما نگران است بعد از این مدت نرخ ارز بالا رود و نتواند به تعهداتش عمل کند. به عبارت دیگر، هجینگ نوعی قرارداد آتی محسوب می‌شود که به معنی خنثی‌سازی ریسک موجود در یک بازار با استفاده از ریسک متضاد در بازاری دیگر است.
قرارداد هجینگ امروزه در بازارهای بین‌المللی به عنوان قراردادهای «فیوچرز» یا آتی‌ها مطرح است یا از طرفی قرارداد اختیار خرید یا اختیار فروش نیز نوعی قرارداد هجینگ است.
ماهیت قرارداد هجینگ
این قرارداد به این صورت است که یک صادرکننده بعد از مدتی پول خارجی به دستش خواهد رسید و اکنون نگران است ارزش آن پول کاهش یابد، بنابراین قرارداد «فیوچرز» و یا قرارداد اختیار فروش را با کسی منعقد و آن فرد نیز متعهد می‌شود در سررسید مشخص مقدار معینی ارز را از فرد مذکور به یک مبلغ مشخص خریداری کند، یا به عنوان مثال یک واردکننده می‌خواهد در شش ماه آینده کالایی را وارد کند که بابت این واردات نیاز به ارز دارد، اما نگران است قیمت ارز بالا رود، در نتیجه وی از اختیار خرید استفاده کرده و یک قرارداد خرید ارز را منعقد یا از قرارداد فیوچرز ارز استفاده می‌کند به این معنا که شخصی متعهد به فروش مقدار معینی ارز به مبلغ مشخصی می‌شود.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید