بعضی اوقات یک ایده بسیار فراتر از زمان خود است. بسیاری از محصولات جاهطلبانه در پرداخت و فینتکها به عنوان ایدههایی بیمعنی و بسیار جاهطلبانه در زمان خود پنداشته شدند. این موارد تنها سالها پس از عرضه شدن و با آماده شدن بستر مناسب به خدمتی موفق تبدیل شدند.
اینجا ایدههایی را بررسی کردهایم که اگر امروز بودند بسیار موفق عمل میکردند.
شبکه اجتماعی به اشتراک گذاری کارت Blippy
بسیار قبل از اینکه جوانها به استفاده گسترده از Venmo بپردازند، استارتاپی به نام Blippy سعی کرد بازاری برای پرداختهای اجتماعی ایجاد کند.
این استارتاپ در دسامبر 2009 راهاندازی شد، و به کاربران اجازه میداد کارتهای اعتباری خود را در آن ثبت کنند و خریدهای خود را در سایتهایی چون آیتیونز، آمازون یا نت فلیکس ردیابی کنند.
این ایده بسیاری را متعجب ساخت؛ از این بابت که به اشتراک گذاری این اطلاعات ممکن بود منجر به دزدیدن اطلاعات شخصی برای اهداف نامشخص شود.
پرداخت با لمس کردن
در سال 2002 هنوز بسیاری افراد سیستم اثر انگشت را با موقعی که بازداشت میشدند مشابه میدانستند. اجرایی کردن سیستم پرداخت به وسیله اثر انگشت در این بازار بسیار بیمعنی بود اما شرکت Solidus تلاش زیادی در این زمینه کرد.
این شرکت تنها شرکت در این عرصه نبود. bioPay LLC نیز از ایدهی مشابهی برخوردار بود و این دو شرکت در زمینه ثبت پتنتها در حال مبارزه بودند. عاقبت Pay By Touch در سال 2005 BioPay را خریداری کرد.
چگونه Beenz و Flooz بیت کوین را پیشبینی کردند
خرید آنلاین با کارتهای اعتباری بسیار ساده و راحت است؛ شماره کارتهای شانزده رقمی هنوز برای خریدهای آنلاین استفاده میشوند. در اولین روزهای اینترنت، شرکتهایی همچون Beenz و Flooz فکر میکردند از راهحل بسیار خوبی برخوردارند.
Beenz در سال 1998 و Flooz در سال 1999 راهاندازی شد و ایدههایی اولیه از شرکتهایی چون CyberCash و Digicash را ایجاد کردند که بسیار شبیه بیت کوین بودند. بینز و فلوز بر این ایدهها مبتنی بودند اما قصد داشتند روشهای پرداخت سنتی را برای تامین مالی استفاده کنند. برای مثال، بینز، همچون یک برنامه وفاداری کار میکرد (افراد میتوانستند با تکمیل پرسشنامه و این موارد بینز به دست آوردند).
زمانی که پیپال اسکایپ را ملاقات کرد
eBay در سال 2005 به امید اینکه سرویس ویدیو چت دو ساله اسکایپ بتواند فرصتهای تجاری و ارتباطی جدیدی را برای کاربران آنلاین فراهم کند در یک سایت حراجی به قیمت 2.6 میلیارد دلار خریداری شد؛ جایی که پی پال گزینه پرداخت مورد علاقه بود.
ایده پی پال و اسکایپ عاقبت با هم ترکیب شد و کاربران اسکایپ توانستند برای دوستان خود در دیگر کشورها پول انتقال دهند. قبل از این اتفاق، eBay اسکایپ را برای گروهی از سرمایهگذاران خصوصی در سال 2009 به قیمت 1.9 میلیارد دلار در زمان بحران مالی عرضه کرد. مایکروسافت بعدا 8.5 میلیارد دلار برای اسکایپ پرداخت کرد و پی پال در سال 2015 پی پال را خرید.
روزهای سیاه پرداختهای موبایلی
قبل از عرضه آیفون در سال 2007 و لانچ اپ استور در سال 2008، شرکتها به دنبال راهی بودند که بتوانند از طریق گوشی همراه پول انتقال دهند. بسیاری از تلاشهای اولیه بر بستر پیامکها انجام میشد.
نسخه 2006 موبایل پی پال از شرکتهای سرگرمی همچون MTV، NBC و FOX خواست که کدها را در تبلیغات قرار دهند. مشتریان میتوانستند پیامکهایی را برای این شمارهها ارسال کنند و از این طریق پرداخت ها را از طریق حسابهای پی پالشان انجام میدادند. در آن زمان این کار برای پی پال بسیار مهم بود و البته بسیاری از تجار و بازرگانان آن را نپذیرفتند.
هیچوقت Face ID را فراموش نکن
بعضی اوقات یک تکنولوژی به نظر باور نکردنی است و مردم آن را به جای فرصت، یک جوک میدانند.
این مورد بر سر Adyen پیش آمد که در سال 2012 به عنوان دروغ سیزده ایدهی face ID را اختراع کرد. ویدیوی طنز این شرکت، که از آن زمان از یوتیوب برداشته شده است، نشان میداد که چگونه یک مشتری میتواند به دوربین تبلتاش خیره شود و به نرمافزار اجازه دهد با اسکن کردن چهرهاش پرداخت را انجام دهد. مشتری نیز سپس با نشان دادن حرکت تایید با انگشتان خود پرداخت را تایید میکرد.
شروع اشتباه کارتهای بدون تماس
تقریبا یک دهه پیش، ایالات متحده تلاش کرد که کارتهای پرداخت بدون تماس را در هر کیف پولی قرار دهد. این کار عاقبت درستی نداشت.
شاید بهترین مثال پورتفوی JPMorgan Chase باشد که از برند Blink خود در یک محصول استفاده کرد و از سال 2003 شروع به آزمایش آن کرد و در سال 2005 ان را برای عموم عرضه کرد. دیگر بانکها عمده نیز مشغول به قرار دادن تراشههای پرداخت بدون تماس در کارتهای اعتباری خود شدند. و شبکههای کارتی هر کدام برند خود را از این مدل داشتند: Visa payWave، Mastercard PayPass و غیره.
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید