مجتبی نظری
کارشناس صنعت
صنعت پوشاک یکی از اصلی‌ترین مراکز قیمت‌گذاری و توزیع پوشاک داخلی را از دست داد. اگرچه غم جانکاه از دست دادن هموطنان و از جمله آتش نشانان قهرمان برای ما در حدی است که با دیگر ضایعات این واقعه قابل قیاس نیست، اما با احترام برای همه این عزیزان و خانواده‌های آنان نکاتی از خسارات به عمل آمده در این واقعه را که بر پیکر صنعت پوشاک وارد شده، بررسی می‌کنیم. ساختمان پلاسکو یکی از اصلی‌ترین مراکز معامله پوشاک داخلی در کشور محسوب می‌شد، این صحت این امر زمانی روشن شدکه مسوولان امر اعلام کردند به‌واسطه حادثه ساختمان پلاسکو حدود 1500 میلیارد تومان به اصناف مستقر در ساختمان ضرر وارد شد و 4000 نفر نیز بیکار شده‌اند.
این موضوع در همین‌جا ختم نمی‌شود. ساختار شکل گرفته در توزیع و نهایی‌سازی پوشاک در این محل برای این صنعت آنقدر مهم بود که تا شکل گرفتن دوباره این سازمان غیررسمی راه زیادی خواهیم داشت و این خلأ حداقل تا پایان امسال قابل جایگزین کردن و تغییر نیست و به همین دلیل در صنعت پوشاک به غیر از ٤٠٠٠ نفری که در این محل مشغول به‌کار بوده‌اند، شاهد بیکاری نفرات بیشتری خواهیم بود. چرا که بخشی از شاغلان به این صنعت وابسته هستند و آنچه مسلم است با توجه به اینکه اصلی‌ترین محل توزیع و لجستیک پوشاک داخلی از بین رفته و افرادی که خارج از این ساختمان کالاهای داخلی را برای عرضه سازمان‌دهی می‌کردند، در حال حاضر این مهم را نمی‌توانند انجام دهند، به همین دلیل این گروه نیز به قشر بیکاران افزوده خواهند شد. این موضوع اول و موضوع دوم اینکه حجم زیادی از پول‌های در گردش در بازار پوشاک در این محل و توسط فعالان و کسبه این پاساژها مدیریت می‌شد که قطعا دسترسی و نوع حرکت آنها تا ماه‌ها دچار رکود خواهد شد و این امر گردش مالی در این بخش را نیز با چالش‌هایی مواجه خواهد کرد.
از سوی دیگر وقتی از کارگران صنعت پوشاک حرف می‌زنیم از کسانی سخن می‌گوییم که دستمزد آنها آنقدر کم است که مجبور به دریافت حقوق هفتگی هستند. از هفته‌ای یکصد هزار تومان تا هفته‌ای پانصد هزار تومان که برای افراد کثیری در این صنف در نظر گرفته می‌شود. فقر دستمزد در این صنعت آنقدر زیاد است که افرادی در این صنف از بیمه خود می‌گذرند و حاضرند برای ماهی صد هزار تومان بیشتر، بدون بیمه کار کنند. همچنین توزیع وسایل مربوط به صنعت پوشاک در این مجموعه مانند نخ و پارچه و طرح‌ها و الگو‌هایی که این بازار به دیگر فعالان این بخش عرضه می‌کرد باعث می‌شود تا مدتی حداقل این بازار خلأ از دست دادن این توانمندی را حس کند. از سوی دیگر صنعت پوشاکی که سال‌ها زیر ضربه‌های واردات اقلام چینی و ترکیه‌ای قد خمیده‌ای به خود گرفته و گاه تولیدات خوب آن را باید به اسم برندهای بین‌المللی عرضه کننده می‌شنیدیم تا حداقل درآمدی داشته باشد، با از بین رفتن بازار خوبی مانند پلاسکو و مرکز فرماندهی خود ماه‌های پایانی سال را گیج خواهد بود؛ گیجی‌ای که زمان از رفع آن نیز نامشخص است.
حال با توجه به از دست دادن قلب پوشاک کشور، باید راهکارهایی برای برون‌رفت و کاهش بیشتر ضایعات صنعت پوشاک در نظر گرفت که این راهکارها عبارت است از:
شهرداری تهران با استفاده از بناها و محل‌های بزرگی که هم‌اکنون بدون فعالیت است، تجهیزات و سرویس حمل‌ونقل و امکانات اولیه را فراهم کند تا این صنعتگران در ماه‌های پایانی سال فعالیت خود را از سر بگیرند؛ مجموعه‌هایی مانند سالن‌های نمایشگاه آفتاب می‌تواند یکی از مکان‌های آماده برای این کار باشد.دولت با ارائه تسهیلات مربوط به صنایع به فعالان این بخش آنها را در تجهیز کارگاه‌هایشان کمک کند و همانند ارائه تسهیلات به ده هزار واحد صنعتی این عزیزان را نیز یاری نماید.بانکها با همکاری با این کسبه در مورد بازپرداخت وام‌هایشان فرصتی حداقل 6 ماهه بدهند تا در زیر این خسارت کمر خم نکنند.وزارت صنعت، معدن و تجارت با استفاده از محل نمایشگاه و محیط آن برای کسبه فعال، غرفه‌هایی جهت ارائه کالاهای مدنظر تخصیص دهد تا بازار امسال شب عید آنها دچار رکود نشود و جای کالای ایرانی را محصولات خارجی پر نکند.
منبع:دنیای اقتصاد
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید