به گزارش بانک اول باتوجه به آماروارقام بانک مرکزی اروپا که نشان می‌دهد میزان پرداخت‌های نقدی در ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا (این داده‌ها قبل از ملحق شدن کرواسی به اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۳ است)، به ۶۵ میلیارد یورو رسیده است و همین موضوع جذابیت RTP را به‌خوبی نشان می‌دهد. اما مسلما استفاده و به‌کارگیری از پروتکل‌های RTP به همین راحتی نیست.
چالش‌های پرداخت‌های آنی
هرجا پول می‌رود، تقلب و کلاهبرداری هم پشت سرش روانه می‌شود. امکان انتقال سریع پول به مجرمان این امکان را می‌دهد تا از چک‌های سنتی به‌عنوان شیوه‌ای برای شناسایی فعالیت‌های خارج از الگو، سرویس‌های مسدود کردن ACH و بازبینی‌های دستی، استفاده کنند.
برای مثال این بازبینی‌های دستی در دنیایی که پرداخت‌ها طی کی روند سه روزه تصفیه می‌شوند، وجود دارد. اما از زمانی که RTP برای انجام لحظه‌ای تراکنش‌ها به وجود آمده است، در نتیجه این پروتکل‌ها دیگر از کار افتاده‌اند. کلاهبرداران هم این موضوع را می‌دانند و زمانی که پروتکل‌های RTP در حال اجرا است، آماده سواستفاده از بروز هرگونه آسیب‌پذیر‌های احتمالی هستند. تمامی اینها باعث می‌شود کلاهبرداری‌های مربوط به فاکتورها، اپلیکیشن‌ها و account take over، به مراتب راحت‌تر و آسان‌تر شود.
بروز کلاهبرداری‌ها در سراسر دنیا
در سال ۲۰۰۸، «پرداخت‌های سریع‌تر» در انگلستان راه‌اندازی شد. هدف این طرح کاهش زمان انجام پرداخت میان حساب‌های مشتریان مختلف بود و قرار بود این مدت زمان از سه روز کاری به تنها چند ساعت کاهش پیدا کند. در سه سالی که از زمان معرفی این سرویس می‌گذشت، میزان کلاهبرداری با ۱۳۲ درصد افزایش، به سه برابر افزایش پیدا کرد.
ازجمله دلایلی که برای افزایش میزان کلاهبرداری‌ها وجود دارد، نوآورانه و خلاقانه‌تر و آماده‌تر شدن کلاهبرداران و از طرف تلاش بانکها برای جلوگیری از فعالیت‌های کلاهبرداران است. اما باید به این نکته هم توجه کرد که افزایش بروز کلاهبرداری‌ها فقط مختص به انگلستان نیست. PwC در گزارشی عنوان کرد که یکی از مشتریانش در ایالات متحده همزمان با معرفی سرویس Zelle در سال ۲۰۱۷، نرخ بروز کلاهبرداری‌هایش ۹۰ درصد افزایش داشته است.
کاهش تاثیرات کلاهبرداری
بانک‌های مرکزی و مراکز تصفیه باید در به کارگیری از سیستم RTP به منظور کاهش تاثیرات کلاهبرداری، فعالانه‌تر عمل کنند. برای رسیدن به این هدف باید توکن‌سازی حساب‌های پرداخت را هم مدنظر قرار داد.
توکن‌سازی درواقع فرایند جایگزینی داده‌ها یا اطلاعات حساس با معادل‌های غیرحساسی است که به اسم توکن شناخته می‌شوند. از آنجایی که کلاهبرداران در صورت ربودن این توکن‌ها نمی‌توانند از آنها استفاده کنند درنتیجه می‌توان امیدوار بود که تاثیرات نقض داده را کاهش دهد و از تراکنش‌ها محافظت می‌کند.
این توکن‌ها نیاز مربوط به ذخیره‌سازی داده‌های خام اطلاعات حساس حساب را از میان برمی‌دارد و به این ترتیب احتمال بروز کلاهبرداری کاهش پیدا می‌کند. همچنین توکن‌سازی با به کارگیری پارامترهای کنترلی امنیت بیشتری برای پرداخت‌ها فراهم می‌کند.
اگر توکنی صرفا برای استفاده یک پذیرنده یا برای یک هدف خاص طراحی شود یا ارزش‌های محدودی برای آن در نظر گرفته باشند درنتیجه امکان بروز کلاهبرداری به شدت کاهش پیدا می‌کند.
در حال حاضر توکن‌سازی در کاهش کلاهبرداری‌های درون‌فروشگاهی یا خرد موفق عمل کرده و توسط بسیاری از سیستم‌های پرداخت و کیف پول‌های دیجیتالی مورد استفاده قرار گرفته است. همین موفقیت را هم می‌توان به طرح‌های RTP هم انتقال داد.
پرداخت‌های سریع‌تر و امن‌تر
هر شیوه جدید پرداختی مشکلاتی به دنبال دارد. RTP تا به امروز تجربیات بسیاری در زمینه بروز کلاهبرداری داشته است اما با ادغام توکن‌ها به فرایندهای RTP، بانکها می‌توانند تاثیرات کلاهبرداری را کاهش دهند و با محافظت از مشتریان و جلب اعتماد کسب‌وکارها، از پول‌هایشان حفاظت کنند.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید