سرپیچی بانک‌ها از بخشنامه ممنوع‌الخروجی

به گزارش بانک اول ، محمدرضا سبزعلیپور اقتصاددان و فعال اقتصادی با اشاره به مشکلات فعالان اقتصادی، طی سخنانی به تسنیم اظهار داشت: یکی از آرزوهای قلبی هر ایرانی عاشق و دلسوخته ای، سربلندی ایران و رشد و شکوفایی اقتصاد کشورمان میباشد. کشوری با سابقۀ تمدن چند هزار ساله، منابع سرشار طبیعی و خدادادی، جمعیت باهوش و جوان و موقعیت خاص و استثنایی جغرافیایی و استراتژیکی، مستحق اقتصادی قوی و قدرتمند میباشد تا بواسطۀ همین اقتصاد قوی، نه تنها منابع و ذخایر ارزی کشور پر و اشباع شود بلکه از زمین و هوا، پول و ثروت بر سر ایران و ایرانی ببارد تا از این گذر ملت و مسئولان ثروتمند و قدرتمند داشته باشیم.
وی افزود: متأسفانه منابع سرشار طبیعی و خدادادی که نصیب ما شده است، جزء دردسر، هیچ نفع و سودی برای زندگی مردم نداشته و بدلیل سوءمدیریتها، اقتصاد ایران را ضعیف، شکننده و تک محصولی کرده است که اگر وابسته به درآمدهای نفتی نبودیم، قطعاً تحریمهای خارجی نیز برعلیه ما کارساز نبود زیرا بیشترین فشار کشورهای غربی بر صنایع نفتی ما و نحوه صادرات آن بود تا مسیر ورود ارزهای نفتی به ایران را تنگ تر کنند.   
بحث اصلی اینجاست که آیا مگر چرخ تمام کشورهای جهان بر روی درآمدهای نفتی میچرخد؟ آیا کشورهایی که نفت، گاز و یا منابع معدنی ندارند فقیر و ناتوان و جزء کشورهای پست جهان بشمار می آیند؟ نه خیر، برعکس چرخ غالب آنها خیلی هم خوب میچرخد و حتی برخی از همان کشورهای بدون نفت و گاز دنیا، چرخ اقتصاد جهان را هم میچرخانند!! هرچند کشوری مثل ایران که صاحب یکی از بزرگترین ذخایر نفت و گاز جهان میباشد در زمانیکه تحریمی هم درکار نبود نتوانست از این موهبت اللهی بخوبی و به درستی استفاده کند. لازم بتوضیح است که ایده ها و شیوه های بسیاری برای درآمدزائی در کشورمان وجود دارد که دولت میتواند برای درآمدزائی و جبران بی پولی خود  و ثروتمند کردن ایران از ان راهها بهره برداری کند تا بجای افزایش مالیات ریالی که بیشترین ضربه را به دولت و اعتماد عمومی میزند افزایش درآمدهای دلاری را در دستور کار خود قرار دهد فقط به شرط و شروطه ها.
علیپور در ادامه تصریح نمود: رشد و شکوفایی اقتصاد ایران در گرو تولید و صادرات غیرنفتی است نه درآمدهای نفتی. اقتصاد قدرتمند ایران و همچنین تحقق اقتصاد مقاومتی، فقط فقط به دست کارآفرینان و فعالان اقتصادی بخش خصوصی قابل تحقق میباشد نه دولت.
در همین راستا اکثر فعالان بزرگ و کوچک اقتصادی، قبل و بعد انقلاب دین خودشان را به ایران ادا کرده و غالب کارخانجات و مجموعه های بزرگ اقتصادی و برندهای برتر امروز ایران که ما به وجود تک تک آنها افتخار می‌کنیم حاصل ایده های بزرگ، زحمات و دسترنج فعالان اقتصادی قدیم و جدید ایران می‌باشد که اگر آنان چنین همت بزرگی نداشتند ما امروز در جایگاه فعلی هم نبودیم.
با وجود تمام سرمایه گذاریها و زحماتی که در جهت برتری اقتصاد ایران انجام شده متأسفانه بدلیل سوءمدیریت های چند سال اخیر، اقتصاد ایران مریض و دچار بیماری هلندی (تورم همراه با رکود سنگین) شده است!! اقتصاد مریض ایران را همین کارآفرینان و فعالان اقتصادی باید درمان کنند زیرا آنان می‌توانند در ایران سرمایه گذاری کرده و سرمایه خارجی را به کشورمان سرازیر نمایند، آنان این امکان را دارند تا تولید و صادرات کشور را براه بیاندازند، هر یک از فعالان اقتصادی قادر هستند تا هزاران شغل ایجاد کرده و نه تنها هزاران سفره پهن کنند بلکه با ایجاد اشتغال، باری از روی دوش دولت نیز برداشته و از وقوع معضلات اجتماعی هم جلوگیری کنند.
این صاحب نظر تجارت جهانی افزود: تحریمهای یک دهه گذشته و به دنبال آن مریضی اقتصاد ایران موجب شده است تا جمع کثیری از تولیدکنندگان، صاحبان صنایع و فعالان اقتصادی بخش خصوصی بدلیل افت تولید و فروش با کمبود نقدینگی روبرو شوند و در نتیجه در انجام تعهدات خود به بانکها و بازپرداخت دیون خود با مشکل مواجهه گردند!! همین امر موجب شد تا بانکها جهت وصول مطالبات خود، بی توجه به تحریمها و بیماری اقتصاد ایران و همچنین مشکلات فعالان اقتصادی بدهکار، رأساً و بدون حکم قضایی اقدام به ممنوع الخروج کردن مشتریان حقیقی و حقوقی خود بنمایند و آنان را از طریق ادارات ثبت اسناد و املاک کشور و ادارۀ حقوقی بانک مرکزی ممنوع الخروج و زمین گیر نمایند.
بانکها براساس مصوبۀ سال1359شورای انقلاب و بمنظور جلوگیری از خروج اشخاصی که به بانکهای کشور بدهکار هستند ممنوعیت خروج بدهکاران را درخواست کردند. این حرکت بانکها تا جایی پیش رفت که غالب فعالان اقتصادی کشور بدلیل بدهی معوق ممنوع الخروج و تمام کارهای برون مرزی آنان با اختلال مواجهه شد.!! باتوجه به اینکه تا همین 5 سال پیش سقف مبلغ ممنوع الخروجی بدهکاران بانکی فقط50 میلیون تومان بود لکن این سقف بدهی نیز باعث شده بود تا گره بیشتری در کار فعالان اقتصادی بوجود آید.
سبزعلیپور اضافه کرد: بالاخره در سال 1394مسئولین بانک مرکزی اظهار لطف کرده و قانون ممنوعیت خروج بدهکاران بانکی را بازبینی و تغییراتی در آن بوجود آوردند که مهمترین بخش تغییر یافته، افزایش سقف بدهی اشخاص بمنظور اعمال ممنوعیت خروج بود که در بند 3 بخشنامه لحاظ شده و مبلغ آن در خصوص اشخاص حقیقی به 3 میلیارد ریال و در خصوص اشخاص حقوقی تا سقف 5 میلیارد ریال افزایش پیدا کرد که موجب خوشحالی بدهکاران و تقدیر از مسئولین گردید. اما توقع بر این بود تا بانکها تمکین میکرده و بخشنامه ابلاغی بانک مرکزی را بدرستی اجرا میکردند لکن متأسفانه پس از گذشت بیش از یکسال همچنان شاهد این واقعیت هستیم که غالب بانکهای خصوصی و دولتی کشور نه تنها ارزشی برای بخشنامه بانک مرکزی قائل نیستند و آنرا اجرا نمی کنند بلکه در حال حاضر برخی از فعالان اقتصادی خوشنام کشور را حتی برای چند میلیون تومان (10 الی 20 میلیون توان) ناقابل ممنوع الخروج کرده و بر سر راه فعالیت اقتصادی آنان اختلال و مانع ایجاد کرده اند!!! شاید بگویید که این مقدار پول که چیزی نیست، تسویه کنند و ممنوع الخروجی خودشان را رفع نمایند. بله، فرمایش شما درست است و این بدهی تسویه میگردد اما بحث اصلی این است که چرا هر بانکی ساز خودش را میزند و از بخشنامه های بانک مرکزی و دستورالعمل ها تبعیت نمی کند؟ وقتیکه یک فعال اقتصادی سفر تجاری خود را برنامه ریزی میکند و با جمعی از خارجی ها نیز قرار ملاقات میگذارد تا کسب و کارش را رونق و درآمد ارزی کشور را افزایش دهد اما درست زمانیکه آن بندۀ خدا از همه جا بی خبر وارد فرودگاه میشود و کارت پروازش را میگیرد و وسایل و ساکش را هم جهت انتقال به داخل هواپیما تحویل قسمت بار میدهد، تازه در قسمت کنترل پاسپورت اعلام میکنند که شما ممنوع الخروج هستید!! جدای از اینکه تمام برنامه هایش بهم میریزد تازه جلوی همۀ مسافران تحقیر هم میشود!! آیا این حرکت درستی است؟
سبزعلیپور در خاتمه اظهار داشت: هریک از کارآفرینان و فعالان اقتصادی بزرگ ایران؛ هویتها، شناسنامه ها و برندهای گرانقیمت کشورمان هستند، آیا عقل حکم می‌کند که ما هویتها، شناسنامه ها و برندهای کشورمان را با دست خودمان نابود و ایران عزیزمان را بی هویت و غرق در مشکلات اقتصادی کنیم؟ آلمان و ژاپن و آمریکا و چین و.... سایر کشورهای قدرتمند جهان بر روی پر و بال های بلند فعالان اقتصادی خودشان به اوج قدرت صنعت، تجارت و سرمایه جهان رسیده و بازارهای جهان را تسخیر کرده اند آنوقت ما چه؟ یک قیچی در دست گرفته ایم و پر و بال فعالان بزرگ و کوچک و با آبروی کشورمان را قطع و آنان را داخل قفس می اندازیم و توقع داریم که اقتصادمان روز به روز قوی و قدرتمندتر شود!! در نهایت امیدوارم که دولتمردان عزیزمان نه تنها در زمان انتخابات بلکه همیشه و در همه حال به فکر کارآفرینان و فعالان اقتصادی ایران باشند و آنان را وجه المصالحه خود قرار ندهند و بجای بازیهای سیاسی، به فکر حل مشکلات و گرفتاریهای آنان، رفع خلاصی از زندان و رفع ممنوع الخروجی ایشان باشند و برعکس با مسئولین دستگاهها و بانکهایی که تک روی میکنند و از بخشنامه های دولت و بانک مرکزی تبعیت نمی کنند برخورد و آنان را توبیخ نمایند تا هرچه سریعتر اقتصاد کشورمان را از اقیانوس قرمز و خون آلود بسمت اقیانوس آبی هدایت کنند.