به گزارش بانک اول در این نامه که توسط محمدرضا پورابراهیمی و غلامرضا تاجگردون، رؤسای کمیسیون‌های اقتصادی و برنامه و بودجه مجلس، نوشته و در پایگاه اطلاع‌رسانی خانه ملت منتشر شده است، از دولت خواسته شده تا به جای پرداخت نقدی سود سهام که رقم ناچیزی است، با واگذاری اصل سهام، مردم از افزایش ارزش آن بهره‌مند شوند.
رؤسای کمیسیون‌های اقتصادی و برنامه و بودجه مجلس اعتقاد دارند که در شرایط کنونی کشور که تجهیز منابع برای اقتصاد ملی ضروری‌ترین موضوع محسوب می‌شود، این اقدام درعمل به جز اتلاف منابع ملی چیزی به دنبال نخواهد داشت. در این نامه با نگاهی به تجربه پرداخت یارانه در کشور، برضرورت اخذ تصمیماتی در اقتصاد کشور که بتواند به جای تقسیم و توزیع منابع، بدون اثرگذاری در اقتصاد، منجر به تجهیز منابع برای افزایش بهره‌وری در اقتصاد کشور شود، تأکید شده است. گزارش‌های اخذ شده از سازمان خصوصی‌سازی از وضعیت سهام عدالت بیانگر این موضوع است. با توجه به جمعیت حدود ۵۰ میلیونی دارنده سهام عدالت، مقرر شده که امسال حدود 4 هزار میلیارد تومان به مشمولین پرداخت شود که بر اساس روش‌های محاسباتی انجام شده، به ازای هر نفر دارنده سهام عدالت در سال جاری، ماهیانه بین ۳ تا ۹ هزار تومان تعلق خواهد گرفت. با توجه به عدم تأثیر این سود پرداختی در افزایش قدرت خرید خانوار، پرداخت این سود به جز اتلاف منابع ملی، هیچ اثری برای مردم و دولت دربر نخواهد داشت.
پیشنهاد واگذاری اصل سهام به جای سود
در ادامه،این دو نماینده مجلس پیشنهاد کرده‌اند به جای پرداخت سود نقدی غیرمؤثر در قدرت خرید خانوار، نسبت به واگذاری اصل سهام، اقدام و انتفاع ناشی از پرداخت سود در قالب افزایش قیمت سهام به افراد منتقل شود. مسلماً پرداخت این رقم نه تنها گرهی از مشکلات مردم باز نخواهد کرد، بلکه به جای آن می‌توان با ضریب حداقل چهار برابری معادل ۱۶ هزار میلیارد تومان پروژه‌های مهم اقتصادی در کشور را اجرایی کرد که این به نفع مردم خواهد بود و حتی در صورت تأخیر در واگذاری سهام عدالت، اثر این نگهداری سود منجر به افزایش سرمایه شرکتهای مشمول سهام عدالت و اجرایی شدن طرح‌های توسعه‌ای در این شرکتها شده و در هر زمان که این واگذاری انجام شود، این اثر سود پرداخت نشده و در افزایش قیمت سهام به مردم منتقل خواهد شد.
در پایان پورابراهیمی و تاجگردون اظهار امیدواری کرده‌اند تا دستور جلوگیری از پرداخت سود سهام عدالت از سوی دولت صادر شود.
پرسش مهمی که باید پاسخ داده شود
این نخستین باری نیست که منابع مالی در قالب یک طرح به صورت مستقیم و نقدی میان مردم توزیع می‌شود. هرچند در نگاه اول شاید چنین طرح‌هایی با استقبال دریافت‌کنندگان آن همراه شود، ولی زمانی که از دید اقتصادی و منافع کلان کشور به آن نگریسته شود، موضوع رنگ دیگری به خود می‌گیرد. براساس قانون هدفمندی یارانه‌ها که البته از ابتدا طبق تکالیف قانونی اجرا نشد، ازاواخر سال 1389 تمام ایرانیان ماهیانه 45 هزار و 500 تومان یارانه نقدی دریافت کردند که پس از گذشت حدود هفت سال همچنان ادامه دارد. اما تمام تحلیل‌ها حکایت از آن دارد که 3 هزار و 500 میلیارد تومانی که ماهانه به حساب یارانه بگیرها واریز شد، تغییر شگرفی در رفاه و معاش آنها ایجاد نکرد. ضمن این که با گذشت زمان ارزش واقعی یارانه نقدی نیز کاهش یافته است. برهمین اساس نتایج انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری نیز نشان داد که استان‌های محروم کشور با رأی غالب خود به حسن روحانی که برخلاف سایر کاندیداها از افزایش چند برابری یارانه نقدی سخن نمی‌گفت، به یارانه نقدی «نه» گفتند. همان رفتاری که با رأی منفی مردم سوئیس به طرح یارانه نقدی 2200 یورویی ماهانه مقایسه شد.
حال هرچند دولت طبق قانون سهام عدالت بسترهای پرداخت سود و سپس آزادسازی سهام عدالت را پس از گذشت 10 سال مهلت قانونی آماده می‌کند، باید به این سؤال مهم پاسخ گفت که کدام روش به سود مردم تمام می‌شود. آیا سود نقدی که طبق گفته روسای کمیسیون‌های تخصصی مجلس ماهانه بین 3 تا 9 هزار تومان خواهد بود، بیشتر به سود مردم است یا این که منابع حاصل به جای توزیع میان سهامداران برای پروژه‌های نیمه تمام که در نهایت به رشد اشتغال و درآمد ملی می‌انجامد هزینه شود.
البته مخاطب این سؤال تنها دولتمردان نیستند و 47 میلیون سهامدار عدالت نیز باید به آن پاسخ دهند. تجربه قانون هدفمندی یارانه‌ها هرچند در ابتدا و برای بخشی از جامعه شیرین بود، اما برای عمده مردم نتیجه مثبتی دربرنداشت. حال در آستانه آغاز پرداخت سود سهام عدالت باید به این فکر کرد که بهره‌مندی از افزایش ارزش سهامی که در آینده نزدیک به مردم واگذار می‌شود و قابلیت خرید و فروش در بازارسرمایه پیدا می‌کند، بیشتر چاره ساز است یا این که مبلغ هنگفت حاصل فعالیت یکساله 60 شرکت به بسته‌های کوچک چند هزار تومانی تبدیل شود و بین سهامداران توزیع شود؟
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید
من با نظر مهندس تاجگردون که از اقتصاد دانان معروف کشور هستن موافقم درصورتی که این پول خرج شرکتهای نیمه تمام بشه و بعد که این شرکتها به مرحله تولید رسیدن سود خود را با سهامداران تقسیم کنن که سهام مردم چند برابر شود نه اینکه بعد از چند سال بیان همون ماهی بقول مهندس ۹ هزار رو محاسبه کنن وبه مردم بدن و مردم از کردشون پشیمون بشن