به گزارش بانک اول به نقل از شرق یک مسئول آگاه بانکی توضیح داده که در پنج سال گذشته مصوب شد هفت پروژه به صورت وام سندیکایی در کشور اجرائی شود اما هیچ‌کدام از این پروژه‌ها اجرائی نشد. به گفته این مسئول آگاه بانکی؛ تمامی این هفت پروژه مصوبه داشتند اما همان‌طور که مطرح شد، این پروژه‌ها اجرا نشد. او اما درباره جزئیات این پروژه‌ها پاسخی نداد و تنها به این موضوع بسنده کرد که وقتی پروژه‌ها اجرائی نشده دلیلی برای بیان جزئیات آنها نیست. درهمین‌حال، احمد حاتمی‌یزد، کارشناس‌ارشد بانکداری نیز که در دولت اصلاحات درگیر مذاکرات برای تأمین مالی پروژه‌های نفتی به صورت وام سندیکایی بوده، در گفت‌وگو با «شرق» توضیح داده که در دولت اصلاحات فقط دو پروژه بزرگ به صورت وام سندیکایی اجرا شد. او با تأکید بر اینکه اغلب تأمین مالی بانک‌های خارجی در پروژه‌های ایران به صورت وام سندیکایی است، اضافه کرد؛ یکی تأمین مالی یک‌میلیارد‌و ٢٠٠ میلیون دلاری پروژه نفتی سروش نوروز و دیگری تأمین مالی یک‌ونیم میلیارد‌دلاری شرکت ملی نفت‌کش بود.
سید بهاءالدین حسینی‌هاشمی، کارشناس بانکی نیز تأکید کرد که آزادراه تهران –زنجان – تبریز، مترو و طرح توسعه نیشکر از جمله پروژه‌هایی بود که با وام سندیکایی انجام شد. با وجود این؛ مسئله اساسی که در این میان مطرح می‌شود این است که چرا این پروژه‌ها تنها در دولت اصلاحات اجرائی و در دولت‌های بعدی متوقف شد؟ برخی از کارشناسان معتقدند همه بانکها منابع آزاد کافی برای طرح و پروژه را به صورت وام سندیکایی ندارند درحالی‌که اگر این منابع را در اختیار داشته باشند، سرمایه خودشان کافی است اما منابع کافی برای تأمین سرمایه‌گذاری ندارند. برخی دیگر اما همکاری‌نکردن کارمندان و مدیران بانکها را علت اصلی این موضوع می‌دانند و تأکید می‌کنند بانکها فقط به بخش خود نگاه می‌کنند. ضمن اینکه بانکها علاقه‌ای به رشد دیگر بانکها ندارند و فقط می‌خواهند بخش خودشان رشد کند. درواقع از نگاه این کارشناسان؛ یک نوع حسادت بین بانکها وجود دارد که مانع می‌شود رشد رقبا را ببینند؛ بنابراین ترجیح می‌دهند مستقل کار کنند. این کارشناسان همچنین اضافه می‌کنند بانک‌های ایرانی حاضر نیستند بخش‌های مشابه اقتصاد هم‌پای آنها کار کنند.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید